دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، dr.iasadpour@khu.ac.ir
چکیده: (864 مشاهده)
زمینه: فلج مغزی یک اختلال عصب شناختی و غیر پیشرونده است که معمولاً در ابتدای زندگی و به دلایل مختلف رخ میدهد و به طور مادامالعمر وجود خواهدداشت و میتواند از کارآیی فرد و خانواده او بکاهد و مشکلات متعدد روانشناختی را بهویژه برای مادران دارای فرزندان با این عارضه ایجاد کند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و دارای طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزندان با فلج مغزی مراجعهکننده به مراکز آموزشی و توانبخشی معلولین جسمی حرکتی شهر کرمانشاه در سال 1400 بودند. از بین جامعه آماری موردنظر تعداد 26 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توانبخشی تعیین شده بهصورت نمونهگیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب و در دو گروه آزمایش و گروه گواه بهصورت تصادفی گمارش شدند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای رضایت زناشویی اولسون (1989) و خودکارآمدی عمومی شرر (1982) استفاده شد. اعضای حاضر در گروه آزمایشی تحت مشاوره گروهی به شیوه مصاحبه انگیزشی فیلدز (2006) شامل 10 جلسه 90 دقیقهای قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد مصاحبه انگیزشی بر افزایش نمره کلی رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلجمغزی بهصورت معناداری اثربخش بوده است (0/05 p<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که مصاحبه انگیزشی بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی تأثیر دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/8/13 | پذیرش: 1402/10/16 | انتشار: 1403/1/8
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |