آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره ۲۳، شماره ۱۳۴ - ( بهار ۱۴۰۳(اردیبهشت)، ۱۴۰۳ )
جلد ۲۳ شماره ۱۳۴ صفحات ۲۰۰-۱۸۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ariyansepehr F, Moghtader L, Akbari Govaberi B. (2024). Developing a structural model of the relationship between early maladaptive schemas and emotion regulation with the mediating role of psychological hardiness in people with anxiety disorders. Journal of Psychological Science. 23(134), 181-200. doi:10.52547/JPS.23.134.431
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2305-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2305-fa.html
آریان سپهر فاطمه، مقتدر لیلا، اکبری گوابری بهمن. تدوین مدل ساختاری رابطۀ طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نظم جویی هیجانی با میانجی‌گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مجله علوم روانشناختی ۱۴۰۳; ۲۳ (۱۳۴) :۲۰۰-۱۸۱ ۱۰,۵۲۵۴۷/JPS.۲۳.۱۳۴.۴۳۱
استادیار، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. ، Moghtader@iaurasht.ac.ir
چکیده: (۹۷۷ مشاهده)
زمینه: یکی از فرآیندهای شناختی عمیق که نقش پایه‌ای و اساسی در ایجاد اختلالات اضطرابی دارد، طرحواره‌های ناسازگار اولیه است. از دیگر علل زیربنایی اختلالات اضطرابی، ناتوانی در نظم‌جویی هیجانی است. همچنین سرسختی روانشناختی نیز به عنوان یک سازۀ شخصیتی مهم بر نحوۀ و کیفیت برخورد افراد با منابع اضطراب‌زا مؤثر است. تا کنون پژوهش خاصی به ارائه مدل ساختاری در مورد رابطۀ طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نظم‌بخشی هیجانی با نقش میانجی‌گری سرسختی روانشناختی در بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی نپرداخته است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری رابطۀ طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نظم جویی هیجانی با میانجی‌گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی تحت نظارت سازمان بهزیستی شهر تهران در سال 1400 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی، 300 نفر از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به عنوان نمونۀ آماری پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های نسخۀ کوتاه پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه (یانگ، 1998)؛ راهبردهای تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) و سرسختی روانشناختی (کوباسا، 1979) استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی و تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای SPSS-26 و AMOS-24 استفاده شد.
یافته ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد مدل پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. نتایج همچنین نشانگر آن است که طرحواره‌های بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، جهت‌مندی، گوش بزنگی بیش از حد و بازداری بر ارزیابی مجدد اثر منفی و معنادار و بر سرکوبی اثر مثبت و معنادار داشتند. همچنین اثر طرحواره محدودیت‌های مختل بر سرکوبی، مثبت و معنادار بود. سرسختی روانشناختی بر ارزیابی مجدد اثر مثبت و معنادار و بر سرکوبی نیز اثر منفی و معنادار دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده که نقش میانجی‌گرانه متغیر سرسختی روانشناختی در پژوهش حاضر مورد تأیید قرار گرفت و از آنجایی که این متغیر باعث افزایش تاب‌آوری فرد می‌شود و در نتیجه او را در یک چرخۀ مثبت و سالم قرار می‌دهد، پیشنهاد می‌شود درمانگران مراکز مشاوره، فنون ارتقای سرسختی روانشناختی را به افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی آموزش دهند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری رابطۀ طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نظم جویی هیجانی با میانجی‌گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی تحت نظارت سازمان بهزیستی شهر تهران در سال 1400 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی، 300 نفر از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به عنوان نمونۀ آماری پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های نسخۀ کوتاه پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه (یانگ، 1998)؛ راهبردهای تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) و سرسختی روانشناختی (کوباسا، 1979) استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی و تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای SPSS-26 و AMOS-24 استفاده شد.
یافته ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد مدل پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. نتایج همچنین نشانگر آن است که طرحواره‌های بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، جهت‌مندی، گوش بزنگی بیش از حد و بازداری بر ارزیابی مجدد اثر منفی و معنادار و بر سرکوبی اثر مثبت و معنادار داشتند. همچنین اثر طرحواره محدودیت‌های مختل بر سرکوبی، مثبت و معنادار بود. سرسختی روانشناختی بر ارزیابی مجدد اثر مثبت و معنادار و بر سرکوبی نیز اثر منفی و معنادار دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده که نقش میانجی‌گرانه متغیر سرسختی روانشناختی در پژوهش حاضر مورد تأیید قرار گرفت و از آنجایی که این متغیر باعث افزایش تاب‌آوری فرد می‌شود و در نتیجه او را در یک چرخۀ مثبت و سالم قرار می‌دهد، پیشنهاد می‌شود درمانگران مراکز مشاوره، فنون ارتقای سرسختی روانشناختی را به افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی آموزش دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)