آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
تابستان 1404(مرداد)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات. دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، dr.bitanasrolahi@gmail.com
چکیده: (55 مشاهده)
زمینه: اضطراب، تشویش یا دلشوره از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و نگرانی با منشأ ناشناخته است که شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است. تاکنون مطالعات متعددی به بررسی نتیجه درمانهای مختلف بر اضطراب پرداختهاند ولی مطالعهای به روش طرحواره درمانی بر کمالگرایی، مسئولیتپذیری و عزتنفس زنان در درمان اضطراب انجام نشده است.
هدف: ﭘﮋوﻫﺶ حاضر با هدف اثربخشی درمان اضطراب به روش طرحواره‌درمانی بر کمالگرایی، مسئولیتپذیری و عزتنفس زنان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری متشکل از تمامی زنان دارای اضطراب 20 تا 30 سال مراجعه‌کننده به کلینیک حضور نو واقع در شهر تهران بود. از این افراد تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند و پیش از اجرای مداخلات پرسشنامه‌های کمالگرایی (تری-شورت و همکاران، 1995)، مسئولیتپذیری (گاف، 1984) و عزتنفس (روزنبرگ، 1965) را تکمیل کردند. پس از آن، گروه آزمایش تحت آموزش طرحواره‌درمانی قرار گرفت. در نهایت هر دو گروه پس‌آزمون را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و چندمتغیری به کمک نرم‌افزار SPSSV19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافتهها نشان داد بین دو گروه در دو مؤلفه کمالگرایی مثبت (019/0 >p و 275/6 =F) و کمالگرایی منفی (006/0 >p و
136/9 =F) تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که در متغیر مسئولیتپذیری (009/0 >p و 808/7 =F) و عزتنفس (001/0 >p و 439/13 =F) بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: استفاده از روش طرحواره‌درمانی در درمان اضطراب باعث کاهش کمالگرایی و ارتقای مسئولیتپذیری و عزتنفس افراد شده و ازاینرو آگاهی از این آموزش می‌تواند در جهت بهبود متغیرهای کمالگرایی، مسئولیتپذیری و عزتنفس افراد داری اضطراب به روانشناسان، مشاوران، دانشجویان و سایر متخصصان کمک نماید.
هدف: ﭘﮋوﻫﺶ حاضر با هدف اثربخشی درمان اضطراب به روش طرحواره‌درمانی بر کمالگرایی، مسئولیتپذیری و عزتنفس زنان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری متشکل از تمامی زنان دارای اضطراب 20 تا 30 سال مراجعه‌کننده به کلینیک حضور نو واقع در شهر تهران بود. از این افراد تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند و پیش از اجرای مداخلات پرسشنامه‌های کمالگرایی (تری-شورت و همکاران، 1995)، مسئولیتپذیری (گاف، 1984) و عزتنفس (روزنبرگ، 1965) را تکمیل کردند. پس از آن، گروه آزمایش تحت آموزش طرحواره‌درمانی قرار گرفت. در نهایت هر دو گروه پس‌آزمون را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و چندمتغیری به کمک نرم‌افزار SPSSV19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافتهها نشان داد بین دو گروه در دو مؤلفه کمالگرایی مثبت (019/0 >p و 275/6 =F) و کمالگرایی منفی (006/0 >p و
136/9 =F) تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که در متغیر مسئولیتپذیری (009/0 >p و 808/7 =F) و عزتنفس (001/0 >p و 439/13 =F) بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: استفاده از روش طرحواره‌درمانی در درمان اضطراب باعث کاهش کمالگرایی و ارتقای مسئولیتپذیری و عزتنفس افراد شده و ازاینرو آگاهی از این آموزش می‌تواند در جهت بهبود متغیرهای کمالگرایی، مسئولیتپذیری و عزتنفس افراد داری اضطراب به روانشناسان، مشاوران، دانشجویان و سایر متخصصان کمک نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)