آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 141 - ( پاییز 1403(آذر)، 1403 )
جلد 23 شماره 141 صفحات 266-251 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Parnov M, Bahrainian A, Shahabizadeh F, Malihialzackerini S. (2024). Comparison of the effectiveness of emotion-focused therapy (EFT) with metacognitive therapy (MCT) on emotional-social competence of 13- to 18-year-old male students in divorced families. Journal of Psychological Science. 23(141), 251-266. doi:10.52547/JPS.23.141.2295
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2364-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2364-fa.html
پَرنـوْ محمّد، بحرینیان عبدالمجید، شهابی زاده فاطمه، ملیحی الذاکرینی سعید.(1403). مقایسۀ اثربخشی درمان هیجان‌مدار با درمان فراشناخت بر شایستگیِ هیجانی-اجتماعی دانش‌آموزانِ پسرِ 13 تا 18 ساله در خانواده‌های طلاق مجله علوم روانشناختی 23 (141) :266-251 10.52547/JPS.23.141.2295
استاد، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. ، majid.bahrainian@gmail.com
چکیده: (1778 مشاهده)
زمینه: برخی از مطالعات نشان داده است طلاق والدین می تواند سبب تضعیف شایستگی هیجانی-اجتماعی در میان نوجوانان شود. پژوهش های قبلی اثربخشی مداخلات روانشناختی بر بهبود شایستگی هیجانی-اجتماعی را تأیید کرده اند؛ اما تاکنون پژوهشی که اثربخشی دو درمان هیجان‌مدار و درمان فراشناخت را با یکدیگر مقایسه کرده باشد، یافت نشد.
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ اثربخشی درمان هیجان مدار با درمان فراشناخت بر شایستگی هیجانی-اجتماعی دانش‌آموزانِ پسر 13 تا 18 سالۀ خانواده‌های طلاق بود.
روش: پژوهش از نوع طرح‌های نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با پیگیریِ سه ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل نوجوانان پسر 13 تا 18 سالۀ دو مدرسۀ متوسطۀ اوّل منطقۀ پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی 45 نفر به عنوان نمونۀ آماری در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامۀ شایستگی هیجانی اجتماعی ژو و یِی (2012) به‌کار گرفته شد. همچنین درمان هیجان‌مدار (گرینبرگ، 2015) در هشت جلسه روی گروه آزمایش اول و درمان فراشناختی (جلینک و همکاران، 2020) در هشت جلسه روی گروه آزمایش دوم اجرا شد؛ اما اعضای گروه گواه هیچ‌گونه مداخلۀ درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرّر، آزمونِ تعقیبی بونفرونی و نرم‌افزار 26-SPSS استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد اثر بخشیِ درمان فراشناخت و درمان هیجان مدار روی مؤلفه های «خود‌آگاهی، آگاهی-اجتماعی، خود مدیریتی» متغیر وابسته، معنادار بود (01/0 >p). همچنین از نظر آماری تفاوت معناداری به لحاظ اثربخشی میان دو روش درمانی دیده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت روش درمانیِ هیجان‌مدار و روش درمانی فراشناخت، هر دو موجب بهبود شایستگی هیجانی-اجتماعی پسران نوجوان 13 تا 18 سال می‌شوند.
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ اثربخشی درمان هیجان مدار با درمان فراشناخت بر شایستگی هیجانی-اجتماعی دانش‌آموزانِ پسر 13 تا 18 سالۀ خانواده‌های طلاق بود.
روش: پژوهش از نوع طرح‌های نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با پیگیریِ سه ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل نوجوانان پسر 13 تا 18 سالۀ دو مدرسۀ متوسطۀ اوّل منطقۀ پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی 45 نفر به عنوان نمونۀ آماری در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامۀ شایستگی هیجانی اجتماعی ژو و یِی (2012) به‌کار گرفته شد. همچنین درمان هیجان‌مدار (گرینبرگ، 2015) در هشت جلسه روی گروه آزمایش اول و درمان فراشناختی (جلینک و همکاران، 2020) در هشت جلسه روی گروه آزمایش دوم اجرا شد؛ اما اعضای گروه گواه هیچ‌گونه مداخلۀ درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرّر، آزمونِ تعقیبی بونفرونی و نرم‌افزار 26-SPSS استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد اثر بخشیِ درمان فراشناخت و درمان هیجان مدار روی مؤلفه های «خود‌آگاهی، آگاهی-اجتماعی، خود مدیریتی» متغیر وابسته، معنادار بود (01/0 >p). همچنین از نظر آماری تفاوت معناداری به لحاظ اثربخشی میان دو روش درمانی دیده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت روش درمانیِ هیجان‌مدار و روش درمانی فراشناخت، هر دو موجب بهبود شایستگی هیجانی-اجتماعی پسران نوجوان 13 تا 18 سال می‌شوند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)