آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 18، شماره 73 - ( 1-1398 )
جلد 18 شماره 73 صفحات 142-133 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghaee A, Karezahi F, Farnam A. (2019). The comparison of the effectiveness of group schema therapy and group emotional-based couple therapy on couples’ maladaptive schemas and life satisfaction . Journal of Psychological Science. 18(73), 133-142.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-24-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-24-fa.html
آقایی احمد، کهرازهی فرهاد، فرنام علی.(1398). مقایسه اثربخشی طرحواره درمانگری و زوج‌درمانگری هیجان‌مدار به صورت گروهی بر رضایت از زندگی و طرحواره‌های سازش نایافته زوجین مجله علوم روانشناختی 18 (73) :142-133
دانشگاه سیستان و بلوچستان ، farhad_kahraz@ped.usb.ac.ir
چکیده: (3644 مشاهده)
زمینه: تحقیقات نشان داده است که طرحواره درمانگری و زوج‌درمانگری هیجان مدار بر بهبود رضایت از زندگی مؤثر است، اما آیا زوج‌درمانگری هیجان مدار و طرحواره درمانگری به شکل گروهی بر رضایت از زندگی موثر است و کدام یک تاثیر بیشتری دارد؟ هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانگری و زوج‌درمانگری هیجان مدار بر رضایت از زندگی و طرحواره های سازش نایافته زوجین انجام شد. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. از بین زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد، تعداد 50 زوج دارای مشکلات زناشویی با مصاحبه غربال شد. سپس، از بین این زوجین، 24 زوج به‌صورت تصادفی در گروه‌ها قرار گرفتند. 8 جلسه زوج‌درمانگری هیجان مدار (جانسون، 2012) و 11 جلسه طرحواره درمانگری (یانگ، 1999) اجرا شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه رضایت از زندگی دینر، ایمونس، لارسن و گریفین (1984) و طرحواره های سازش نایافته یانگ (1991) بهره برده شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که طرحواره درمانگری باعث افزایش رضایت از زندگی و کاهش طرحواره های سازش نایافته زوجین شد، همچنین زوج‌درمانگری هیجان مدار موجب افزایش رضایت از زندگی و کاهش طرحواره های سازش نایافته زوجین شد (0/001>p). نتیجه گیری: نتایج نشان‌دهنده تأثیر مثبت طرحواره درمانگری و زوج‌درمانگری بر روی طرحواره های سازش نایافته و رضایت زندگی زوجین بود و این دو روش به شکل یکسانی توانسته‌اند تأثیرگذار باشند. بنابراین نمی‌توان گفت که یکی نسبت به دیگری برتری دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)