آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
تابستان 1404(مرداد)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. ، stalepasand@semnan.ac.ir
چکیده: (245 مشاهده)
زمینه: رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و تمایل به مشارکت در محیط‌های یادگیری، جنبه‌ای مهم برای درک چگونگی تعامل دانش‌آموزان با محیط‌های آموزشی است. ویژگی‌های شخصیتی نقش مهمی در شکل دادن به الگوهای مشارکت دانش آموزان ایفا می‌کند. با درک پویایی بین ویژگی‌های شخصیتی، میل به مشارکت، و فضای ارتباطی کلاس درس معلمان می‌توانند محیط‌های حمایتی ایجاد کنند که ارتباط را تشویق می‌کند و در نتیجه اثرات منفی برخی از ویژگی‌های شخصیتی را کاهش دهد. نقش ویژه جو مشارکتی کلاس درس در تعدیل رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و میل به مشارکت هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.
هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی و میل به مشارکت با نقش تعدیل کننده جو مشارکتی کلاس درس بود.
روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان سمنان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. نمونه‌ای به حجم 300 دانش آموز دختر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد. شرکت‌کنندگان مقیاس کوتاه شده بینالمللی سؤالهای شخصیت مدل پنج عاملی (دانلان و همکاران، 2006)، پرسشنامه میل به مشارکت (کائو و فیلیپ، 2006) و پرسشنامه جو مشارکتی (دوایر و همکاران، 2004) را تکمیل کردند. داده ها با مدل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. و برای بررسی نقش تعدیل کننده جو مشارکتی از تکنیک معرفی شده توسط آیکن و وست (1991) استفاده شد.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد برونگرایی، وظیفه‌شناسی و توافق‌پذیری سهم معناداری در پیش‌بینی میل به مشارکت در بحث کلاس داشتند. برونگرایی (19/1 =B)، وظیفه‌شناسی (54/0 =B)، توافق‌پذیری (40/0 =B) و جومشارکتی (06/0 =B) میل به مشارکت را پیش‌بینی کردند. جو مشارکت رابطه معنادار با میل به مشارکت داشت، اما نقش تعدیل کننده آن معنادار نشد (05/0 <p).
نتیجه‌گیری: مشارکت در کلاس درس به ویژگی‌های شخصیتی دانش آموزان و جو حاکم بر کلاس درس بستگی دارد، اما در دختران نباید انتظار داشت برآیند این عوامل اثر افزوده داشته باشد. بر اساس یافته‌های این پژوهش توجه به ویژگی‌های شخصیتی دانش‌آموزان در بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان و افزایش مشارکت دانش‌آموزان در کلاس درس مؤثر است.
هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی و میل به مشارکت با نقش تعدیل کننده جو مشارکتی کلاس درس بود.
روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان سمنان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. نمونه‌ای به حجم 300 دانش آموز دختر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد. شرکت‌کنندگان مقیاس کوتاه شده بینالمللی سؤالهای شخصیت مدل پنج عاملی (دانلان و همکاران، 2006)، پرسشنامه میل به مشارکت (کائو و فیلیپ، 2006) و پرسشنامه جو مشارکتی (دوایر و همکاران، 2004) را تکمیل کردند. داده ها با مدل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. و برای بررسی نقش تعدیل کننده جو مشارکتی از تکنیک معرفی شده توسط آیکن و وست (1991) استفاده شد.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد برونگرایی، وظیفه‌شناسی و توافق‌پذیری سهم معناداری در پیش‌بینی میل به مشارکت در بحث کلاس داشتند. برونگرایی (19/1 =B)، وظیفه‌شناسی (54/0 =B)، توافق‌پذیری (40/0 =B) و جومشارکتی (06/0 =B) میل به مشارکت را پیش‌بینی کردند. جو مشارکت رابطه معنادار با میل به مشارکت داشت، اما نقش تعدیل کننده آن معنادار نشد (05/0 <p).
نتیجه‌گیری: مشارکت در کلاس درس به ویژگی‌های شخصیتی دانش آموزان و جو حاکم بر کلاس درس بستگی دارد، اما در دختران نباید انتظار داشت برآیند این عوامل اثر افزوده داشته باشد. بر اساس یافته‌های این پژوهش توجه به ویژگی‌های شخصیتی دانش‌آموزان در بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان و افزایش مشارکت دانش‌آموزان در کلاس درس مؤثر است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)