آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 150 - ( تابستان 1404(شهریور)، 1404 )
جلد 24 شماره 150 صفحات 291-275 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Masoumi T, Manshaee G, Farhadi H. (2025). Comparing the effectiveness of of Combined Virtual Reality and Mindfulness Therapy with Short-term Mindfulness Intervention on Cognitive Flexibility in people with generalized anxiety disorder. Journal of Psychological Science. 24(150), 275-291.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2468-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2468-fa.html
معصومی تکتم، منشئی غلامرضا، فرهادی هادی.(1404). مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی واقعیت مجازی و ذهن آگاهی با مداخله ذهن آگاهی کوتاه مدت بر انعطاف پذیری شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مجله علوم روانشناختی 24 (150) :291-275
دانشیار گروه روانشناسی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه ازاد اسلامی ،اصفهان، ایران. ، smanshaee@yahoo.com
چکیده: (521 مشاهده)
زمینه: اضطراب و نگرانی بیش از حد و مداوم که کنترل آن دشوار است و با فعالیت‌های روزمره تداخل دارد، ممکن است نشانه اختلال اضطراب فراگیر باشد. در سال‌های اخیر، تکنیک‌های دیجیتال، مانند واقعیت مجازی همراه با مداخلات روانشناختی سنتی‌تر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. بنابراین به کارگیری این مداخلات به خاطر مقون به صرف بودن در کنار مداخلات سنتی یک ضرورت پژوهشی و تجربی است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی درمان ترکیبی واقعیتمجازی و ذهنآگاهی با مداخله ذهنآگاهی کوتاهمدت بر انعطاف پذیری شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه افراد داری علائم اضطراب فراگیر مراجعهکننده به کلینیک مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره رکن منطقه 3، مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهزیستی منطقه 6 و خدمات روانشناختی و مشاوره آریاز منطقه 6 تهران در سال 1401 بودند. نمونه شامل 45 نفر از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به شیوه هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. پیش آزمون برای هر سه گروه شرکتکننده توسط پرسشنامههای اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزیر و همکاران، 2006) و پرسشنامه انعطافپذیری شناختی (دنیس و فندروال، 2010) اجرا شد و گروههای آزمایش بصورت مجزا و هفتگی مداخله را طی 8 جلسه دریافت نمودند. دادهها با آزمون تحلیل تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن بود که در هر دوگروه آزمایش درمان ترکیبی مبتنی بر واقعیت مجازی و ذهن آگاهی و آموزش ذهن آگاهی کوتاه مدت نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری در انعطاف پذیری شناختی تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0 >P). نتایج حاصل از آزمون‌های تعقیبی بنفرونی نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروههای آزمایشی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که درمان ترکیبی واقعیت مجازی و ذهنآگاهی با مداخله ذهنآگاهی کوتاه مدت بر افزایش انعطافپذیری شناختی اثربخش بوده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی درمان ترکیبی واقعیتمجازی و ذهنآگاهی با مداخله ذهنآگاهی کوتاهمدت بر انعطاف پذیری شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه افراد داری علائم اضطراب فراگیر مراجعهکننده به کلینیک مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره رکن منطقه 3، مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهزیستی منطقه 6 و خدمات روانشناختی و مشاوره آریاز منطقه 6 تهران در سال 1401 بودند. نمونه شامل 45 نفر از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به شیوه هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. پیش آزمون برای هر سه گروه شرکتکننده توسط پرسشنامههای اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزیر و همکاران، 2006) و پرسشنامه انعطافپذیری شناختی (دنیس و فندروال، 2010) اجرا شد و گروههای آزمایش بصورت مجزا و هفتگی مداخله را طی 8 جلسه دریافت نمودند. دادهها با آزمون تحلیل تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن بود که در هر دوگروه آزمایش درمان ترکیبی مبتنی بر واقعیت مجازی و ذهن آگاهی و آموزش ذهن آگاهی کوتاه مدت نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری در انعطاف پذیری شناختی تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0 >P). نتایج حاصل از آزمون‌های تعقیبی بنفرونی نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروههای آزمایشی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که درمان ترکیبی واقعیت مجازی و ذهنآگاهی با مداخله ذهنآگاهی کوتاه مدت بر افزایش انعطافپذیری شناختی اثربخش بوده است.
واژه‌های کلیدی: درمان ترکیبی واقعیت مجازی و ذهن آگاهی، ذهن آگاهی کوتاه مدت، انعطاف پذیری شناختی، اضطراب فراگیر
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)