آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 148 - ( تابستان 1404(تیر)، 1404 )
جلد 24 شماره 148 صفحات 136-117 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moshtaghi M, Asghari Ebrahimabad M J, Saffarian Toosi M R, Nejat H. (2025). Comparison of the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy and Solution-Focused Therapy on emotional expressiveness and communication patterns in women with marital conflict. Journal of Psychological Science. 24(148), 117-136.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2484-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2484-fa.html
مشتاقی مریم، اصغری ابراهیم آباد محمدجواد، صفاریان طوسی محمدرضا، نجات حمید.(1404). مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان راه حل محور بر ابرازگری هیجانی و الگوهای ارتباطی در زنان دارای تعارض زناشویی مجله علوم روانشناختی 24 (148) :136-117
گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، Mjasghari@um.ac.ir
چکیده: (839 مشاهده)
زمینه: تعارض زناشویی با سلامت روانی ضعیف و کاهش بهزیستی روانشناختی مرتبط است و یک عامل خطر برای سلامت روان از جمله اختلال افسردگی و اضطرابی است. عوامل متعددی از جمله ابرازگری هیجانی و الگوهای ارتباطی بر آن تأثیر میگذارد. همچنین، مطالعات نشان میدهد که ابراز هیجان مثبت و منفی و الگوهای ارتباطی ناکارآمد با رضایت زناشویی مرتبط است.
هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان راه حل محور بر ابرازگری هیجانی و الگوهای ارتباطی در زنان دارای تعارض زناشویی بود.
روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون-پیگیری یک ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مراجعهکننده دارای تعارض زناشویی به مرکز مشاوره روان پلاس شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ بودند که بهشیوه نمونه‌گیری هدفمند و داوطلبانه، ۴۵ نفر انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعارض زناشویی (ثنائی و همکاران، ۱۳۸۷)، پرسشنامه ابرازگری هیجانی (کینگ و آمونز، ۱۹۹۰) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی (سالاوی و کریستنسن، ۱۹۸۳) بودند. گروه‌های آزمایش به مدت دو ماه، هرهفته به مدت ۹۰ دقیقه درمان را دریافت کردند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و از طریق نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج بیانگر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان راه حل محور در مقایسه با گروه گواه بر الگوهای ارتباطی و ابرازگری هیجانی در آزمودنیها بود (05/0 p<). همچنین، طبق نتایج آزمون تعقیبی، بین دو مدل درمانی در متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 p>).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان راه حل محور موجب بهبودی در تعاملات، افزایش کیفیت ارتباط و نحوه ابراز هیجان زنان شده است.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان راه‌حل محور، تعارض زناشویی، ابرازگری هیجانی، الگوهای ارتباطی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)