دانشیار گروه روانشناسی، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی، ایران. ، zeinali@iaukhoy.ac.ir
چکیده: (۳۲۱ مشاهده)
زمینه: زوجهای دچار طلاق عاطفی در زندگی زناشویی دارای مشکلات فراوانی از جمله افزایش دلزدگی زناشویی و نگرشهای ناکارآمد هستند و ضروری است از رویکردهای درمانی مؤثرتر مانند زوج درمانی جهت کاهش مشکلات آنها استفاد کرد.
هدف: هدف این مطالعه تعیین اثربخشی زوج درمانی هیجانمدار بر دلزدگی زناشویی و نگرشهای ناکارآمد در زوجین با شرایط طلاق عاطفی بود.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجهای دچار طلاق عاطفی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر رشت در سال 1402 بودند که از میان آنها 20 زوج (40 نفر) با روش نمونهگیری هدفمند بهعنوان نمونه انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای یک جلسه) تحت زوج درمانی هیجانمدار (جانسون، 2019) قرار گرفت و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. دادهها با پرسشنامه طلاق عاطفی (گاتمن، 1994)، پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) و مقیاس نگرشهای ناکارآمد (ویسمن و بک، 1978) جمعآوری و با روشهای تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرمافزار SPSS-23 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانی هیجانمدار باعث کاهش معنیدار دلزدگی زناشویی و نگرشهای ناکارآمد در زوجهای با شرایط طلاق عاطفی شد و این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (001/0P<) و 44 درصد تغییر دلزدگی زناشویی و 37 درصد تغییر نگرشهای ناکارآمد نتیجه زوج درمانی هیجانمدار بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش، مشاوران و درمانگران میتوانند از روش زوج درمانی هیجانمدار در کنار سایر روشهای درمانی جهت بهبود ویژگیهای روانشناختی بهویژه کاهش دلزدگی زناشویی و نگرشهای ناکارآمد زوجهای دچار طلاق عاطفی بهره ببرند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/5/2 | پذیرش: 1403/7/5
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |