آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 145 - ( بهار 1404(فروردین)، 1404 )
جلد 24 شماره 145 صفحات 195-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
razeghi N, dehghani A, Ghahari S, haghayegh A. (2025). A mediating role of interpersonal sensitivity in the relationship between schematic mentalities and incompatible conflict resolution in single-parent women. Journal of Psychological Science. 24(145), 177-195. doi:10.52547/JPS.24.145.177
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2609-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2609-fa.html
رازقی نگار، دهقانی اکرم، قهاری شهربانو، حقایق عباس. نقش میانجی حساسیت بین فردی در رابطه ذهنیت های طرحواره ای با حل ناسازگارانه تعارض زنان تک والد مجله علوم روانشناختی 1404; 24 (145) :195-177 10.52547/JPS.24.145.177
استادیار، گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. ، Ddehghani55@yahoo.com
چکیده: (473 مشاهده)
زمینه: ذهنیت های طرحواره‌ای به عنوان الگوهای پایداری از افکار، احساسات و رفتارها که در دوران کودکی شکل می‌گیرند، می‌توانند در شیوه‌های مقابله با تعارضات نقش اساسی ایفا کنند. حل ناسازگارانه تعارض، به‌ویژه در زنان تک‌والد، می‌تواند با این ذهنیت‌ها در تعامل باشد و تحت تأثیر حساسیت بین‌فردی قرار گیرد. حساسیت بین‌فردی، به عنوان توانایی درک و پاسخ‌دهی به احساسات دیگران، ممکن است نقش میانجی در این رابطه ایفا کند. با این حال، تحقیقات موجود کمتر به بررسی نقش حساسیت بین‌فردی در این زمینه پرداخته‌اند، و شکاف پژوهشی در تبیین این روابط وجود دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حساسیت بین فردی در رابطه ذهنیتهای طرحواره ای و حل ناسازگارانه تعارض در زنان تک والد بود.
روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان 20 تا 30 ساله شهر تهران در نیمه ی دوم (شش ماه دوم) سال 1402 بودند. تعداد 359 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حساسیت بین فردی (پارکر و بایس، 1989)، ذهنیت های طرحواره ای (یانگ و همکاران، 2003) و حل ناسازگارانه تعارض (توماس و کیلمن، 1974) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS-24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد مدل براساس داده های تجربی برازش مطلوب دارد و همچنین ذهنیت های طرحواره ای اثرمستقیم بر سیک حل ناسازگارانه تعارض و نیز ذهنیت های طرحواره ای اثرغیرمستقیم به واسطه حساسیت بین فردی بر سبک حل ناسازگارانه تعارض در زنان تک والد دارد (05/0 >P). همچنین حساسیت بین فردی اثرمستقیم بر سبک حل ناسازگانه تعارض زنان دارد (05/0 >P).
نتیجه گیری: یافته‌های این پژوهش می‌تواند کاربردهای مهمی در حوزه مشاوره و مداخله‌های روانشناختی برای زنان تک‌والد داشته باشد. تقویت حساسیت بین‌فردی از طریق آموزش‌های مهارتی یا درمان‌های روانشناختی می‌تواند به بهبود شیوه‌های حل تعارض کمک کند و از تأثیرات منفی ذهنیتهای طرحواره‌ای ناسازگار جلوگیری کند. این نتایج می‌توانند به طراحی برنامه‌های حمایتی برای این گروه آسیب‌پذیر کمک کنند و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود بخشند.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حساسیت بین فردی در رابطه ذهنیتهای طرحواره ای و حل ناسازگارانه تعارض در زنان تک والد بود.
روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان 20 تا 30 ساله شهر تهران در نیمه ی دوم (شش ماه دوم) سال 1402 بودند. تعداد 359 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حساسیت بین فردی (پارکر و بایس، 1989)، ذهنیت های طرحواره ای (یانگ و همکاران، 2003) و حل ناسازگارانه تعارض (توماس و کیلمن، 1974) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS-24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد مدل براساس داده های تجربی برازش مطلوب دارد و همچنین ذهنیت های طرحواره ای اثرمستقیم بر سیک حل ناسازگارانه تعارض و نیز ذهنیت های طرحواره ای اثرغیرمستقیم به واسطه حساسیت بین فردی بر سبک حل ناسازگارانه تعارض در زنان تک والد دارد (05/0 >P). همچنین حساسیت بین فردی اثرمستقیم بر سبک حل ناسازگانه تعارض زنان دارد (05/0 >P).
نتیجه گیری: یافته‌های این پژوهش می‌تواند کاربردهای مهمی در حوزه مشاوره و مداخله‌های روانشناختی برای زنان تک‌والد داشته باشد. تقویت حساسیت بین‌فردی از طریق آموزش‌های مهارتی یا درمان‌های روانشناختی می‌تواند به بهبود شیوه‌های حل تعارض کمک کند و از تأثیرات منفی ذهنیتهای طرحواره‌ای ناسازگار جلوگیری کند. این نتایج می‌توانند به طراحی برنامه‌های حمایتی برای این گروه آسیب‌پذیر کمک کنند و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود بخشند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)