mohajeri H, sohrabi F, zamanpour E, zamanpour E. (2025). The negative effects of dynamic psychotherapies based on the characteristics of the therapist, the therapist, and the treatment approach: a qualitative study..
Journal of Psychological Science.
24(147), 43-63.
URL:
http://psychologicalscience.ir/article-1-2638-fa.html
مهاجری حسین، سهرابی فرامرز، عیسی مراد ابوالقاسم، زمانپور عنایت الله. اثرات منفی روان درمانیهای پویشی بر اساس ویژگیهای درمانگر، درمانجو و رویکرد درمانی: یک مطالعۀ کیفی مجله علوم روانشناختی 1404; 24 (147) :63-43
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2638-fa.html
استاد، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، asmar567@yahoo.com
چکیده: (511 مشاهده)
زمینه: همانگونه که اشکال مختلف رواندرمانی پویشی میتواند به عنوان ابزاری مؤثر برای درمان اختلالات روانی مورد توجه قرار گیرد، میتواند با اثرات منفی نیز همراه باشد. با این حال، علیرغم مطالعات مختلف، در زمینۀ اثرات منفی رواندرمانیهای پویشی، مطالعات کیفی اندکی صورت گرفته است. هدف: هدف از انجام این پژوهش کیفی، ارائه مدلی مفهومی از اثرات منفی روان درمانیهای پویشی بر اساس ویژگیهای درمانگر، درمانجو و رویکرد درمانی بود.روش: این پژوهش با رویکرد کیفی و روش داده بنیاد (گراندد تئوری) انجام شد. جامعۀ مورد مطالعه پژوهش شامل تمامی روان درمانگران پویشی تهران و درمانجویان ساکن شهر تهران در سالهای 1402 و 1403 بود که از یکی از شیوههای روان درمانی پویشی، استفاده کرده بودند. نمونۀ مورد پژوهش شامل 18 نفر از درمانگران پویشی و 8 نفر از درمانجویانی بود که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها در این پژوهش، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. دادههای حاصل از مصاحبههای انجام شده با روش اشتراوس و کوربین تجزیه و تحلیل شدندیافته ها: در تحلیل نهایی دادهها، 17 مضمون محوری شامل مکانیسمهای دفاعی بدوی درمانجو،کیفیت رابطه با والدین، ویژگیهای شخصیتی درمانجو، مقاومت به درمان، آشفتگی در ساختار خانواده، ویژگیهای شخصیتی درمانگر، خطاهای حرفهای درمانگر، تخطی از مرزهای درمانی، عدم تسلط حرفهای، مشکلات زندگی جاری درمانگر، عینی نبودن معیارهای ارزیابی در رویکردهای پویشی، بدون ساختار بودن درمانهای پویشی، تشدید نشانگان، تشدید مشکلات روانتنی، تشدید گرایشهای خود تخریبی، اخلال در عملکرد، شناسایی شدند و در نهایت "بافتار تعاملی درمانگر و درمانجو" به عنوان مضمون مرکزی انتخاب شد.نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش، مهمترین عامل مؤثر بر اثرات منفی روان درمانیهای پویشی، فضای تعاملی بین درمانگر و درمانجو بود،پیشنهاد میشود ویژگیهای شخصیتی درمانگران مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین مطالعاتی به منظور بررسی نقش تعاملی درمانهای غیر روانشناختی و درمانهای پویشی بر اثرات منفی ناشی از روان درمانی انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/7/11 | پذیرش: 1404/3/1 | انتشار: 1403/12/7
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |