آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(آبان)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشجوی دکتری روانشناسی صنعتی و سازمانی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران. ، faraji.s2020@gmail.com
چکیده: (64 مشاهده)
زمینه: مربیگری روانشناختی مثبتگرا نقش مهمی در بهبود عملکرد و افزایش خودکارآمدی شغلی ایفا می‌کند. همچنین خودکارآمدی شغلی، یکی از عوامل کلیدی در بهره‌وری و رضایت شغلی محسوب میشود. از سوی دیگر، غرزدن یا ابراز نارضایتی مکرر در محیط کار، می‌تواند جو سازمانی را تضعیف کرده و کارایی فردی و گروهی را کاهش دهد. اگرچه پژوهش‌های متعددی بر اهمیت مربیگری مثبتگرا در افزایش خودکارآمدی متمرکز شده‌اند، تأثیر این نوع مداخله بر کاهش رفتارهای منفی مانند غرزدن کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مربیگری روانشناختی مثبتگرا بر غرزدن و خودکارآمدی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ایلام انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ایلام در سال 1402 بودند؛ که با روش نمونهگیری تصادفی ساده 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس غرزدن (کووالسکی، 1996)، پرسشنامه خودکارآمدی شغلی (ریگز و نایت، 1994) بود و مدل مربیگری روانشناختی (وبلدینگ، 2020) در 8 جلسه 60 دقیقهای فقط برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین غرزدن و خودکارآمدی شغلی در گروه آزمایشی (مداخله مربیگری روانشناختی مثبتگرا) و گروه گواه تفاوت معنیداری به لحاظ آماری مشاهده میشود (000/0 P<). همچنین نتایج آزمون انکوا در متن مانکوا نشان داد که مداخله مربیگری روانشناختی مثبتگرا در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه موجب کاهش غرزدن (000/0 >P) و افزایش خودکارآمدی شغلی (001/0 P<) در کارکنان آموزش و پرورش می شود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که مدیران و سیاست‌گذاران آموزشی می‌توانند با بهره‌گیری از این رویکرد، محیط کاری مثبت‌تری ایجاد کرده و عملکرد کارکنان را بهبود بخشند. برگزاری دوره‌های مربیگری مثبتگرا برای کارکنان و مدیران، طراحی برنامه‌های آموزشی مبتنی بر رویکردهای روانشناختی مثبتگرا، و تقویت مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله می‌تواند به کاهش تنش‌ها و بهبود بهره‌وری سازمانی منجر شود.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مربیگری روانشناختی مثبتگرا بر غرزدن و خودکارآمدی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ایلام انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ایلام در سال 1402 بودند؛ که با روش نمونهگیری تصادفی ساده 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس غرزدن (کووالسکی، 1996)، پرسشنامه خودکارآمدی شغلی (ریگز و نایت، 1994) بود و مدل مربیگری روانشناختی (وبلدینگ، 2020) در 8 جلسه 60 دقیقهای فقط برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین غرزدن و خودکارآمدی شغلی در گروه آزمایشی (مداخله مربیگری روانشناختی مثبتگرا) و گروه گواه تفاوت معنیداری به لحاظ آماری مشاهده میشود (000/0 P<). همچنین نتایج آزمون انکوا در متن مانکوا نشان داد که مداخله مربیگری روانشناختی مثبتگرا در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه موجب کاهش غرزدن (000/0 >P) و افزایش خودکارآمدی شغلی (001/0 P<) در کارکنان آموزش و پرورش می شود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که مدیران و سیاست‌گذاران آموزشی می‌توانند با بهره‌گیری از این رویکرد، محیط کاری مثبت‌تری ایجاد کرده و عملکرد کارکنان را بهبود بخشند. برگزاری دوره‌های مربیگری مثبتگرا برای کارکنان و مدیران، طراحی برنامه‌های آموزشی مبتنی بر رویکردهای روانشناختی مثبتگرا، و تقویت مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله می‌تواند به کاهش تنش‌ها و بهبود بهره‌وری سازمانی منجر شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)