آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
بهار 1405(فروردین)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، vahedi_sh@tabrizu.ac.ir
چکیده: (72 مشاهده)
زمینه: قلدری به عنوان یک رفتار پرخاشگرانه محسوب میشود که مشکلات زیادی در مدرسه و جامعه برای دانشآموز و دیگر افراد ایجاد میکند. علاوه بر این؛ قلدری میتواند بر کارکردهای مختلفی در عملکرد دانشآموزان همچون کفایت اجتماعی آنان تأثیرگذار باشد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه اسپارک در تعامل با هوش اخلاقی بر کفایت اجتماعی در دانشآموزان قلدر بود.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماه بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان قلدر دوره دوم ابتدایی شهرستان شهریار در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از جامعه مذکور 48 نفر، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامههای کفایت اجتماعی (پرندین)، قلدری (ایلیویز) و هوش اخلاقی (لینک و کیل) بود. پس از اجرای پیشآزمون گروههای آزمایش طی 16 جلسهی 90 دقیقهای هفتهای یکبار تحت آموزش برنامه اسپارک قرار گرفتند. دادهها به وسیله تحلیل واریانس آمیخته از طریق نرمافزار SPSS-27 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد با توجه به جدول تحلیل واریانس آمیخته تنها در مؤلفه مهارت رفتاری برونگروهی (گروه و هوش) معنادار نیست ولی تمام مؤلفههای دیگر اثر مرحله، گروه و هوش معنادار است (05/0 >p). بنابراین تغییرات در خرده مقیاسهای کفایت اجتماعی متاثر از برنامه آموزشی اسپارک بود.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاصل پیشنهاد میشود؛ درمانگران و مشاوران مدارس، از برنامه آموزش اسپارک در جهت بهبود کفایت اجتماعی در دانشآموزان با تشخیص قلدری استفاده نمایند. چرا که برنامه آموزشی اسپارک میتواند کارکردهای اجتماعی دانش آموزان را ارتقاء بخشد و در نتیجه میتوان از این روش برای ارتقا کفایت اجتماعی دانشآموزان قلدر استفاده کرد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه اسپارک در تعامل با هوش اخلاقی بر کفایت اجتماعی در دانشآموزان قلدر بود.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماه بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان قلدر دوره دوم ابتدایی شهرستان شهریار در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از جامعه مذکور 48 نفر، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامههای کفایت اجتماعی (پرندین)، قلدری (ایلیویز) و هوش اخلاقی (لینک و کیل) بود. پس از اجرای پیشآزمون گروههای آزمایش طی 16 جلسهی 90 دقیقهای هفتهای یکبار تحت آموزش برنامه اسپارک قرار گرفتند. دادهها به وسیله تحلیل واریانس آمیخته از طریق نرمافزار SPSS-27 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد با توجه به جدول تحلیل واریانس آمیخته تنها در مؤلفه مهارت رفتاری برونگروهی (گروه و هوش) معنادار نیست ولی تمام مؤلفههای دیگر اثر مرحله، گروه و هوش معنادار است (05/0 >p). بنابراین تغییرات در خرده مقیاسهای کفایت اجتماعی متاثر از برنامه آموزشی اسپارک بود.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاصل پیشنهاد میشود؛ درمانگران و مشاوران مدارس، از برنامه آموزش اسپارک در جهت بهبود کفایت اجتماعی در دانشآموزان با تشخیص قلدری استفاده نمایند. چرا که برنامه آموزشی اسپارک میتواند کارکردهای اجتماعی دانش آموزان را ارتقاء بخشد و در نتیجه میتوان از این روش برای ارتقا کفایت اجتماعی دانشآموزان قلدر استفاده کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)