دانشگاه پیام نور ، f.yazdani2012@gmail.com
چکیده: (2730 مشاهده)
زمینه: شواهد نشان داده که بازی درمانگری بر کاهش اختلال رفتاری مؤثر بوده است، اما آیا می تواند بر بهبود اختلال اضطراب دانش آموزان مؤثر باشد؟ هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازیدرمانگری بر کاهش اضطراب در دانشآموزان دختر مدارس ابتدایی بود. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طراحی پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن شامل تمامی دانشآموزان دختر پایۀ دوم ابتدایی مدرسۀ سمای شهر ملایر ) 68 دانش آموز) بود. از بین آنها، نمونه ای به تعداد 30 دانشآموز که دارای بالاترین نمره اضطراب روی مقیاس سنجش اضطراب کودکان کینگری و همکاران (2009) بودند، انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه مداخلۀ بازیدرمانگری (محمد اسماعیل، 1389) را دریافت کرد و بر روی گروه گواه هیچ مداخلهای انجام نشد. نمرۀ آزمون غربالگری اضطراب دانشآموزان به عنوان پیشآزمون در نظر گرفته شد و و پس از مداخله نیز مجدداً آزمون اضطراب کودکان بر روی هر دو گروه اجرا شد و نمره آن به عنوان پس آزمون در نظر گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و تیِ گروههای مستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد که بازیدرمانگری بر کاهش اضطراب اجتماعی، اضطراب جدایی، و اجتناب از آسیب در کودکان تأثیر مثبت و معناداری داشت (0/05>p)، اما بر کاهش نشانههای جسمانی در کودکان تأثیر معناداری نداشته است (0/05<p). نتیجهگیری: بازیدرمانگری میتواند در درمان اختلال اضطراب دانشآموزان دختر دوره ابتدایی اثربخشی داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/5/9 | انتشار: 1398/1/26
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |