آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
بهار 1405(فروردین)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روانشناسی سلامت، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، m_agah@pnu.ac.ir
چکیده: (23 مشاهده)
زمینه: مسمومیت یارداری، شایعترین عارضۀ بالینی دوران بارداری است و از عوارض مهم آن، آسیب به آنزیمهای کبدی، فشار خون و اضطراب است. علیرغم وجود درمانهای متعدد جهت کاهش عوارض زیستی و روانی مسمومیت بارداری، در مورد بررسی اثربخشی آموزش ترکیبی سبک زندگی سالم و ذهنآگاهی در اصلاح عوارض زیستی و روانی زنان مبتلا به این بیماری شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی بر اصلاح آنزیمهای کبدی، فشار خون و اضطراب زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری بود.
روش: روش این پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و پیگیری یک و نیم ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به مسمومیت بارداری در سال 1403 بود که بعد از فراخوان مرکز طلوع سلامت تهران به این کلینیک مراجعه کرده و تمایل خود را برای همکاری اعلام کرده بودند. برای انتخاب نمونۀ آماری با روش نمونهگیری هدفمند از بین آنها، ۳۰ نفر انتخاب شدند. سپس این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. دادههای پژوهش نیز با استفاده از پرسشنامه اضطراب سلامت (سالکوسیس و وارویک، 2002) جمعآوری شدند. همچنین سطح آنزیمهای کبدی از طریق آزمایش خون ناشتا و فشار خون نیز با استفاده از دستگاه فشارسنج جیوهای یا دیجیتال زیر نظر دکتر متخصص زنان انجام شد. گروه آزمایش، تحت برنامۀ آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی (یک برنامۀ 8 جلسهای، هر جلسه 90 دقیقه) قرار گرفتند. همچنین برای تحلیل دادههای پژوهش از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با بهرهگیری از نرمافزارهای SPSS-25 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی بر اصلاح آنزیم های کبدی و فشار خون و کاهش اضطراب زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری مؤثر بود (05/0 P<). همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اثر مداخلۀ آموزشی مورد استفاده در مرحلۀ پیگیری نیز پایدار باقی مانده بود (05/0 P<).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش سبک زندگی به همراه ذهن آگاهی بر شاخصهای زیستی و روانی بر زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری بود. با توجه به یافتههای مطالعۀ حاضر پیشنهاد میشود که آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی به عنوان بخشی از مراقبتهای روانشناختی برای زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری در نظر گرفته شود.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی بر اصلاح آنزیمهای کبدی، فشار خون و اضطراب زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری بود.
روش: روش این پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و پیگیری یک و نیم ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به مسمومیت بارداری در سال 1403 بود که بعد از فراخوان مرکز طلوع سلامت تهران به این کلینیک مراجعه کرده و تمایل خود را برای همکاری اعلام کرده بودند. برای انتخاب نمونۀ آماری با روش نمونهگیری هدفمند از بین آنها، ۳۰ نفر انتخاب شدند. سپس این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. دادههای پژوهش نیز با استفاده از پرسشنامه اضطراب سلامت (سالکوسیس و وارویک، 2002) جمعآوری شدند. همچنین سطح آنزیمهای کبدی از طریق آزمایش خون ناشتا و فشار خون نیز با استفاده از دستگاه فشارسنج جیوهای یا دیجیتال زیر نظر دکتر متخصص زنان انجام شد. گروه آزمایش، تحت برنامۀ آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی (یک برنامۀ 8 جلسهای، هر جلسه 90 دقیقه) قرار گرفتند. همچنین برای تحلیل دادههای پژوهش از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با بهرهگیری از نرمافزارهای SPSS-25 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی بر اصلاح آنزیم های کبدی و فشار خون و کاهش اضطراب زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری مؤثر بود (05/0 P<). همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اثر مداخلۀ آموزشی مورد استفاده در مرحلۀ پیگیری نیز پایدار باقی مانده بود (05/0 P<).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش سبک زندگی به همراه ذهن آگاهی بر شاخصهای زیستی و روانی بر زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری بود. با توجه به یافتههای مطالعۀ حاضر پیشنهاد میشود که آموزش سبک زندگی سالم همراه با ذهنآگاهی به عنوان بخشی از مراقبتهای روانشناختی برای زنان باردار در معرض مسمومیت بارداری در نظر گرفته شود.
واژههای کلیدی: سبک زندگی سالم، ذهنآگاهی، آنزیمهای کبدی، فشار خون، اضطراب، زنان در معرض مسمومیت بارداری.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)