زمینه: بروز بیماریهای مزمن همچون پارکینسون، علاوه بر سلامت جسمی، کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مبتلایان را نیز با آسیب جدی مواجه میسازد. اما آیا درمان ذهنآگاهی به بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران پارکینسون کمک میکند؟ هدف: بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران پارکینسون انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه ودوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون با روش نمونهگیری غیرتصادفی دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (15 بیمار در گروه آزمایش و 15 بیمار در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله درمان ذهنآگاهی (سیگل، 2010) را طی سه ماه در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1994) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف، 1980) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی (0/001P<). و بهزیستی روانشناختی (0/001P<). بیماران پارکینسون تأثیر معنادار دارد. میزان تأثیر بسته درمان ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران پارکینسون به ترتیب 68 و 67 درصد بود. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان ذهنآگاهی با بهرهگیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه میتواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت افزایش کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران پارکینسون شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/6/18 | پذیرش: 1398/11/8 | انتشار: 1398/11/8