آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 19، شماره 87 - ( بهار 1399(خرداد) 1399 )
جلد 19 شماره 87 صفحات 320-313 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zamani Zarchi M S, Sayadi M, Safarpour F. (2020). The effectiveness of emotionally focused couple therapy on perceived social support and feeling of loneliness among infertile couples. Journal of Psychological Science. 19(87), 313-320. doi:10.29252/psychosci.19.87.313
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-559-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-559-fa.html
زمانی زارچی محمد صادق، صیادی معصومه، صفرپور فاطمه. اثربخشی زوج‌درمانگری هیجان مدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی زوجین نابارور مجله علوم روانشناختی 1399; 19 (87) :320-313 10.29252/psychosci.19.87.313
دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی، تهران ، ایران ، zamani.1370@yahoo.com
چکیده: (3041 مشاهده)
زمینه: ناباروری در سراسر جهان و در همه فرهنگ‌ها به عنوان یک تجربه تنشآور، بحرانی و تهدیدکننده ثبات فردی، زناشویی، خانوادگی و اجتماعی شناخته شده است. اما مسئله اصلی اینست، آیا زوج‌درمانگری هیجانمدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی زوجین نابارور تأثیر دارد؟ هدف: اثربخشی زوج‌درمانگری هیجانمدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی در زوجین نابارور بود. روش: پژوهش از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون –پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به مراکز خصوصی زنان و نازایی شهر قم در نیمه دوم سال 1394 و نیمه اول سال 1395 تشکیل دادند. 30 زوج به صورت نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (15 زوج) و گواه (15 زوج) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چندبعدی (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی، 1988)، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان (دیتوماس، برنن و بست، 2004) و برنامه آموزش زوج جانسون (2004). تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که زوج درمانگری هیجانمدار باعث افزایش معنادار میانگین نمرات پسآزمون متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده و خرده مقیاس‌های آن (حمایت دوستان، حمایت خانواده و حمایت افراد خاص) در گروه آزمون گردید (0/05P<). همچنین نتایج بیانگر آن بود که میانگین نمرات پسآزمون متغیر احساس تنهایی و خرده مقیاس‌های آن (تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی) در گروه آزمون و گواه تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (0/05P<). نتیجه‌گیری: آموزش مبتنی بر زوج درمانگری هیجانمدار باعث بهبود حمایت اجتماعی ادراک شده در زوجین گردید و احساس تنهایی آنان را کاهش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)