استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ، g.norouzi@edu.ui.ac.ir
چکیده: (2159 مشاهده)
زمینه: نظریه خودتعیین گری طیف وسیعی از توانش های فردی و اجتماعی را در افراد در بر می گیرد. اما در بررسی اثربخشی این نوع برنامه بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سندرم داون شکاف تحقیقاتی وجود دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش توانش های خود تعیین گری بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری مادران کودکان با اختلال سندروم داون انجام شد.
روش: مطالعۀ حاضر شبه آزمایشی است، که از جامعۀ مادران دارای کودکان مبتلا به سندروم داون در استان چهارمحال و بختیاری، 35 مادر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. مداخله آموزش توانش های خودتعیین گری (فیلد و هافمن، 1994) در 10 جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و تاب آوری بود. تجزیه و تحلیل دادهها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری با استفاده از نرمافزارSPSS-22 انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش توانش های خودتعیین گری بر افزایش بهزیستی روانشناختی (0/001 =p) وافزایش تابآوری (0/004 =(p مادران کودکان با اختلال سندروم داون تأثیر معناداری داشت.
نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد آموزش توانش های خودتعیینگری، بهزیستی روانشناختی و تاب آوری را تحت تأثیر قرار میدهد. بر این اساس، میتوان با فراهم آوردن زمینه آموزش توانش های خود تعیین گری در مراقبین کودکان مبتلا به سندروم داون، آنان را در جهت افزایش سلامت روان در فرآیند مراقبت کودکان، سوق داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/1/21 | پذیرش: 1400/9/10 | انتشار: 1400/9/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |