پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 135 - ( بهار 1403(خرداد)، 1403 )                   جلد 23 شماره 135 صفحات 284-263 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Taee L, Kazemian Moghadam K, Gholamzadeh jofrehjofreh M, Shahbazi M. (2024). Comparison of the effect of group counseling based on method Gottman couple therapy and integrated behavioral couple therapy on marital quality of women with addicted spouses in Ahvaz. Journal of Psychological Science. 23(135), 263-284. doi:10.52547/JPS.23.135.263
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2408-fa.html
طائی لنا، کاظمیان مقدم کبری، غلام‌زاده جفره مریم، شهبازی مسعود. مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی به شیوه زوج ‌درمانی گاتمن و رفتاری تلفیقی بر کیفیت زناشویی زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (135) :284-263 10.52547/JPS.23.135.263

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2408-fa.html


استادیار، گروه روانشناسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران. ، k.kazemian@yahoo.com
چکیده:   (475 مشاهده)
زمینه: بی‌تردید غنا بخشیدن به روابط بین‌فردی زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد بهدلیل سوءمصرف شوهر خود نیاز به آموختن یک‌سری از مهارت‌ها برای سازگار شدن یا غلبه بر آن شرایط موجود دارند. تأثیر منفی کاهش کیفیت زندگی زناشویی در زوجین‌ بر جنبه‌های مختلف زندگی به‌نظر می‌رسد راه‌های کاهش آن در زوجین لازم است. از دیدگاه‌های بسیار مؤثر درمانی، زوج‌درمانی رفتاری تلفیقی و زوج‌درمانی گاتمن است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی به شیوه زوج ‌درمانی گاتمن و رفتاری تلفیقی بر کیفیت زناشویی زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد انجام گرفت.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس ­آزمون و گروه گواه با دوره پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد مراجعه‌ کننده به یک مرکز بهزیستی در شهر اهواز در سال 1401 بود. که با استفاده از نمونه‌ گیری هدفمند 45 نفر انتخاب و به‌ صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه ‌همتاسازی شدند. ابزار گردآوری داده‌ ها مقیاس کیفیت زناشویی (باسبی و همکاران، 1995) بود. بر روی گروه ‌های آزمایش مداخلات زوج ‌درمانی رفتاری تلفیقی و زوج ‌درمانی گاتمن به ‌صورت 10 جلسه 90 دقیقه ‌ای به شیوه گروهی و هفتگی در ‌نظر گرفته شد. داده ‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌ گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.
یافته ‌ها: نتایج نشان داد هر دو زوج‌ درمانی رفتاری تلفیقی و زوج ‌درمانی گاتمن در بهبود کیفیت زناشویی همسران زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد اثربخش بوده است (001/0 P<). اما بین اثربخشی این دو شیوه درمان بر متغیر کیفیت زناشویی تفاوت معناداری مشاهده نشد (001/0 P<).
نتیجه‌ گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه زوج ‌درمانی رفتاری تلفیقی و زوج‌ درمانی گاتمن می‌‌تواند به بهبود کیفیت زناشویی زنان دارای همسر مبتلا به اعتیاد منجر گردد و لازم است روانشناسان نسبت به برگزاری و اجرای چنین آموزش‌هایی اقدام نمایند.
متن کامل [PDF 1384 kb]   (177 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1403/1/12 | پذیرش: 1403/2/20 | انتشار: 1403/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)