آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
زمستان 1404(بهمن)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، elhamkishi1@gmail.com
چکیده: (808 مشاهده)
زمینه: صرع با مجموعه‌ای از اختلالات نوروسایکولوژیک همراه است و مطالعات مختلف، نقص‌هایی در حافظه، زبان، عملکردهای اجرایی و توجه را گزارش کرده‌اند. این وضعیت می‌تواند تعاملات اجتماعی و ارتباطات را به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار دهد و منجر به چالش‌هایی در زندگی روزمره شود.
اهداف: مطالعه حاضر با هدف بررسی پروفایل نوروسایکولوژیک توجه و حافظه تداعی‌گر در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی (TLE) و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی-علّی‌مقایسه‌ای بود. نمونه شامل ۶۰ فرد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی و ۶۰ فرد سالم (مجموعاً ۱۲۰ نفر) بود. برای سنجش متغیرها از مقیاس حافظه وکسلر برای بزرگسالان (Wechsler, 1945) و آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (Berginström et al., 2015) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و معادل ناپارامتری آن، آزمون U من-ویتنی انجام گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که بین حافظه تداعی‌گر افراد مبتلا به صرع و افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد (Z= 8.90, p< 0.01). همچنین، تفاوت معناداری در توجه شنیداری بین دو گروه مشاهده شد (Z= 8.18, p< 0.01). در نهایت، تفاوت معناداری در توجه دیداری بین افراد مبتلا به صرع و افراد سالم وجود داشت (Z= 9.90, p< 0.01).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی در مقایسه با افراد سالم، دچار نقص‌های قابل‌توجهی در حافظه و توجه هستند. این نتایج اهمیت لوب گیجگاهی در فرآیندهای شناختی را برجسته کرده و بر ضرورت ارزیابی‌های نوروسایکولوژیک در برنامه‌های درمانی برای ارتقای کیفیت زندگی این بیماران تأکید می‌کند.
اهداف: مطالعه حاضر با هدف بررسی پروفایل نوروسایکولوژیک توجه و حافظه تداعی‌گر در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی (TLE) و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی-علّی‌مقایسه‌ای بود. نمونه شامل ۶۰ فرد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی و ۶۰ فرد سالم (مجموعاً ۱۲۰ نفر) بود. برای سنجش متغیرها از مقیاس حافظه وکسلر برای بزرگسالان (Wechsler, 1945) و آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (Berginström et al., 2015) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و معادل ناپارامتری آن، آزمون U من-ویتنی انجام گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که بین حافظه تداعی‌گر افراد مبتلا به صرع و افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد (Z= 8.90, p< 0.01). همچنین، تفاوت معناداری در توجه شنیداری بین دو گروه مشاهده شد (Z= 8.18, p< 0.01). در نهایت، تفاوت معناداری در توجه دیداری بین افراد مبتلا به صرع و افراد سالم وجود داشت (Z= 9.90, p< 0.01).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی در مقایسه با افراد سالم، دچار نقص‌های قابل‌توجهی در حافظه و توجه هستند. این نتایج اهمیت لوب گیجگاهی در فرآیندهای شناختی را برجسته کرده و بر ضرورت ارزیابی‌های نوروسایکولوژیک در برنامه‌های درمانی برای ارتقای کیفیت زندگی این بیماران تأکید می‌کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)