دوره 13، شماره 51 - ( 9-1393 )
جلد 13 شماره 51 صفحات 375-364 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3267 مشاهده)
چکیده
امروزه درد مزمن از جمله بیماری‌های جسمی شایع است و درمان شناختی- رفتاری یکی از روش‌های درمانی مفید آن محسوب می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در ذهن آگاهی، تاب‌آوری وکیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران بود.2 بیمار مبتلا به درد مزمن به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و 5 بار به‌وسیلۀ پرسشنامه‌های ذهن آگاهی بائر و همکاران (FFMQ)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون، و پرسشنامۀ کیفیت زندگی (QOL) ارزیابی شدند. پژوهش از نوع تک آزمودنی چند خط پایه‌ای بود، بنابراین داده‌های جمع‌آوری شده به روش تحلیل اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. از فرمول درصد بهبودی برای قضاوت دربارۀ میزان بهبودی استفاده شد. بیماران مبتلا به درد مزمن توانستند با کسب درصدهای بهبودی بالا هم در مرحلۀ پس از درمان و هم در مرحلۀ پیگیری 30 روزه اثربخشی خود را در تمام متغییرهای پژوهش ثابت کنند. درمان شناختی- رفتاری توانست به افزایش معناداری در هر سه متغییر در بیماران مبتلا به درد مزمن بیانجامد. بنابراین لازم است بیش از پیش مورد توجه متخصصین سلامت قرار گیرد.
امروزه درد مزمن از جمله بیماری‌های جسمی شایع است و درمان شناختی- رفتاری یکی از روش‌های درمانی مفید آن محسوب می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در ذهن آگاهی، تاب‌آوری وکیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران بود.2 بیمار مبتلا به درد مزمن به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و 5 بار به‌وسیلۀ پرسشنامه‌های ذهن آگاهی بائر و همکاران (FFMQ)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون، و پرسشنامۀ کیفیت زندگی (QOL) ارزیابی شدند. پژوهش از نوع تک آزمودنی چند خط پایه‌ای بود، بنابراین داده‌های جمع‌آوری شده به روش تحلیل اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. از فرمول درصد بهبودی برای قضاوت دربارۀ میزان بهبودی استفاده شد. بیماران مبتلا به درد مزمن توانستند با کسب درصدهای بهبودی بالا هم در مرحلۀ پس از درمان و هم در مرحلۀ پیگیری 30 روزه اثربخشی خود را در تمام متغییرهای پژوهش ثابت کنند. درمان شناختی- رفتاری توانست به افزایش معناداری در هر سه متغییر در بیماران مبتلا به درد مزمن بیانجامد. بنابراین لازم است بیش از پیش مورد توجه متخصصین سلامت قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |