آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
تابستان 1404(تیر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران. ، veiskarami.h@lu.ac.ir
چکیده: (154 مشاهده)
زمینه: اعتقاد بر این است که یکی از تأثیرگذارترین عوامل موفقیت نوجوان، سازگاری تحصیلی است و پیامدهای مهمی در توانایی‌های نوجوانان برای موفقیت در مدرسه و بزرگسالی دارد. ساختار و جو عاطفی خانواده در کنار آموزش مهارتهای تنظیم هیجانی به نوجوان میتواند زمینه را برای سازگاری هیجانی، تحصیلی و اجتماعی فراهم کند؛ بنابراین انجام یک مطالعه در جهت عوامل تأثیرگذار بر سازگاری دانشآموزان یک ضرورت اساسی در دوران نوجوانی است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجیگرنظمجویی هیجان در رابطه بین جو عاطفی خانواده و سازگاری تحصیلی بود.
روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی که به روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر خرمآباد در سال تحصیلی 1403-1402 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 315 نفر از دانشآموزان دوره دوم شهر خرمآباد بود که به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از مقیاس جو عاطفی خانواده هیلبرن (1964)، مقیاس تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و مقیاس سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1984) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS.22 با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرمافزار Smart PLS.3 برای مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد تمام ابعاد جو عاطفی خانواده و نظمجوییهیجان با نمره کل سازگاری تحصیلی رابطه مثبت و معنیداری دارند
(05/0 >P). نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که جو عاطفی خانواده اثر مستقیم و معنیداری بر سازگاری تحصیلی ندارد؛ بلکه از طریق نقش میانجیگر نظمجویی هیجانی رابطه غیرمستقیم خوبی با سازگاری تحصیلی دارد (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: بنابراین با آموزش مهارتهای تنظم جویی هیجانی به والدین و دانشآموزان میتوان نقش سایر عواملی که منجر به ناسازگاری و عدم انطباق دانشآموزان میشود را به نسبت تعدیل کرد. لذا به مسئولین آموزش و پرورش پیشنهاد میشود تا آموزش روابط والد- فرزند و مهارتهای نظمجویی هیجانی را در یک الگوی متقابل والدین و دانشآموزان در دستور کار قرار دهند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجیگرنظمجویی هیجان در رابطه بین جو عاطفی خانواده و سازگاری تحصیلی بود.
روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی که به روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر خرمآباد در سال تحصیلی 1403-1402 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 315 نفر از دانشآموزان دوره دوم شهر خرمآباد بود که به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از مقیاس جو عاطفی خانواده هیلبرن (1964)، مقیاس تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و مقیاس سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1984) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS.22 با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرمافزار Smart PLS.3 برای مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد تمام ابعاد جو عاطفی خانواده و نظمجوییهیجان با نمره کل سازگاری تحصیلی رابطه مثبت و معنیداری دارند
(05/0 >P). نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که جو عاطفی خانواده اثر مستقیم و معنیداری بر سازگاری تحصیلی ندارد؛ بلکه از طریق نقش میانجیگر نظمجویی هیجانی رابطه غیرمستقیم خوبی با سازگاری تحصیلی دارد (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: بنابراین با آموزش مهارتهای تنظم جویی هیجانی به والدین و دانشآموزان میتوان نقش سایر عواملی که منجر به ناسازگاری و عدم انطباق دانشآموزان میشود را به نسبت تعدیل کرد. لذا به مسئولین آموزش و پرورش پیشنهاد میشود تا آموزش روابط والد- فرزند و مهارتهای نظمجویی هیجانی را در یک الگوی متقابل والدین و دانشآموزان در دستور کار قرار دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)