استاد گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، nmohamadi@shirazu.ac.ir
چکیده: (3069 مشاهده)
زمینه: اختلال اضطراب اجتماعی، شایعترین اختلال اضطرابی محسوب میشود. این افراد حرمت خود پایین دارند و در تعاملات آن ها تأثیر منفی می گذارد. همچنین ناتوانی در نظمجویی هیجان در این بیماران منجر به تشدید علائم می شود زیرا نمی توانند هیجانات خود را در موقعیت های مختلف کنترل کنند و از موقعیت های اجتماعی بیشتر اجتناب می کنند. وجود مکانیسم های دفاعی ناکارآمد نیز به این بیماران اجازه نمی دهد تا بتوانند مشکلات خود را دقیق تر بررسی کنند. بنابراین تمرکز بر رفع این سه مشکل اساسی در این بیماران حائز اهمیت است.
هدف: پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت بر عزت نفس، نظمجویی هیجان و مکانیسمهای دفاعی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی بود.
روش: در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه مردان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در شهر شیراز بود که در سال 1399 به مراکز مشاوره و ارائه خدمات روانشناختی مراجعه کرده بودند. بدین منظور از بین این افرد، 20 نفر بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. تمام شرکتکنندگان پرسشنامه های عزتنفس کوپر اسمیت (۱۹۶7)، سبکهای دفاعی آندروز و همکاران (1993) و تنظیم هیجان گراتز (2004) را قبل از اجرای پژوهش تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش پروتکل روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت دکتر حبیب دوانلو (1996) را بهصورت 2 جلسه 60 دقیقهای هفتگی در 15 جلسه دریافت کردند. پس از اتمام جلسات درمان و دوماه بعد، تمامی شرکت کنندگان، در هر دو گروه مجددا پرسشنامه های پژوهش را تکمیل کردند.
یافته ها: نتایج نشان داد که رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت بر افزایش عزت نفس و سبکهای دفاعی رشد یافته و کاهش سبکهای دفاعی رشدنیافته و روان آزرده و دشواری تنظیم هیجان مردان مبتلا به اضطراب اجتماعی، در مراحل پس آزمون و پیگیری، مؤثر است (01/0 >p).
نتیجهگیری: میتوان گفت رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت می تواند منظور بهبود مشکلات شایع هیجانی، عزتنفس و مکانیسم های دفاعی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/4/12 | پذیرش: 1401/3/10 | انتشار: 1400/12/10
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |