استاد تمام، گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، masesmaeily@yahoo.com
چکیده: (1388 مشاهده)
زمینه: امید به زندگی شاخصی آیندهگراست که اثری مثبت بر سلامتی و رفاه فرد دارد. با توجه به شرایط تنشزای کنونی که ناشی از فشارهای روانی، اجتماعی و اقتصادی حاصل از کرونا است، ارائه الگویی بومی و جامع از گفتمان امید به شدت ضروری است. سهمگذاری، الگویی بومی برگرفته از هستیشناسی اسلامی است که در سه مؤلفه ی نگرشی، عملکردی و ارتباطی بیان شده است. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سؤال است که الگوی گفتمان امید با محوریت سهمگذاری چگونه است؟
هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی الگوی گفتمان امید برمبنای سهمگذاری انجام شد.
روش: این پژوهش با رویکرد کیفی و پارادایم تفسیرگرایی انجام گرفت. مشارکتکنندگان 16 مادر متأهل دارای حداقل دو فرزند بودند که بین 10 تا 25 سال از ازدواج آنها گذشته بود و از طریق نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها از مصاحبه عمیق (پاتر، 2012) استفاده شد و تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از تحلیل گفتمان و شناسایی مضامین اصلی (یورگنسن و فیلیپس، 2002) صورت گرفت.
یافته ها: درتحلیل دادههای حاصل از مصاحبه افراد سهمگذار 33 مضمون فرعی و 17 مضمون اصلی در گفتمان امید استخراج شد، که در نهایت منجر به شناسایی 6 بعد روایتی، شناختی، عاطفی، رفتاری، ارتباطی و زمانی در گفتمان امید گردید.
نتیجهگیری: گفتمان امید با محوریت سهم گذاری بیانگر روایت های مثبت و منسجم، عاطفه ی مثبت، ادراک شناختی مثبت با ذهن آگاهی و تفکر تعالی نگر، عمل گرایی، رشدگرایی، ارتباط گرایی و دید مثبت و هدفمند در فرد امیدوار سهمگذار بود. شناخت عوامل مؤثر در این گفتمان امکان امیدافزایی و شکوفایی فرد، خانواده و جامعه را فراهم می کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/6/18 | پذیرش: 1401/3/10 | انتشار: 1400/12/10
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |