زمینه: امروزه روابط عاطفی در زندگی روزمره افراد فراگیر و حائز اهمیت است.
هدف: دراین پژوهش به بررسی نقش کیفیت روابط بین­فردی و باورهای ارتباطی در پیش بینی بروز نشانگان ضربه عشق ناشی ازشکست عاطفی پرداخته شد
روش: بدین منظور ابتدا پرسشنامه های کیفیت روابط­بین فردی(پیرس­وهمکاران1991)، باورهای ارتباطی(آیدلسون­واپشتاین، 1982) و نشانگان ضربه عشق(راس، 1999) بااستفاده ازفرم­نگار به­صورت آنلاین تدوین گردید وسپس ازطریق لینک، ایمیل وشبکه های اجتماعی، برای افراددارای تجربه شکست عاطفی دربازه سنی 18تا38سال به­صورت هدفمند درشهر اصفهان ارسال شد. پس ازبررسی داده ها، در نهایت 89 نفر از افراد واجد شرایط درتحلیل آورده شد. افراد با توجه به نمرات درپرسشنامه نشانگان ضربه­عشق درسه گروه(کمتر از 9؛ فاقد شکست عاطفی(A)، بین9تا19؛ شکست عاطفی با قابلیت بهبود خودبخودی(B) و 20 و بالاتر؛ افراد باشکست عاطفی نیازمند مداخله درمانی(C))، کد گذاری شدند و نمرات آنان درنشانگان ضربه­عشق به­عنوان متغیرملاک و نمراتشان در­ کیفیت­روابط­بین فردی و باورهای ارتباطی به عنوان متغیر پیش­بینی­کننده عضویت­گروهی در­نظر گرفته شد که با روش تحلیل تشخیصی از طریق نرم­افزارspss22 مورد تحلیل قرار گرفت
یافته ها: نتایج بدست آمده حاکی­ازدستیابی به دوتابع تشخیصی بود که تابع تشخیصی اول(لامبداویلکز: 54/0 و خی دو: 66/47) به طور معناداری با میزان مقادیر ویژه 48/0 به میزان 683/0 توانست واریانس گروه های تشکیل شده راتبیین نماید(05/0>P).  سازه­های تفاوت­های جنسیتی (53/0)، تعارض بین­فردی بادوستان (44/0)، وعمق روابط بین­فردی بادوستان (27/0-) به­ترتیب بیشترین میزان ضریب ساختاری رادر پیش­بینی بروز نشانگان ضربه­عشق درافراد دارای تجربه شکست عاطفی داشتند. درانتها تابع تشخیصی توانست به درستی 5/87 درصد افراد را درگروه (A)و 2/58 ازافراد را در گروه(B) و 7/66 درصد ازافراد را نیز به درستی در گروه (C) جای‌دهی کند
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سازه­های تفاوت­های جنسیتی، تعارض بین­فردی بادوستان و عمق­روابط بین­فردی (به طور معکوس) می تواند افراد گروه (C)(با نشانگان ضربه عشق) را ازافراد گروه (A)و (B) به­طور مطلوبی تفکیک نماید.
 

واژه‌های کلیدی: شکست عاطفی، نشانگان ضربه عشق، کیفیت روابط بین فردی، باورهای ارتباطی

متن کامل [PDF 1169 kb]   (674 دریافت)