آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 115 - ( پاییز (مهر)، 1401 )
جلد 21 شماره 115 صفحات 1358-1339 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mosayebi dorche E, Issazadegan A, Soleymani E. (2022). The role of interpersonal quality and communication beliefs in predicting emotional failure. Journal of Psychological Science. 21(115), 1339-1358. doi:10.52547/JPS.21.115.1339
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1561-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1561-fa.html
مسیبی درچه عصمت، عیسی زادگان علی، سلیمانی اسماعیل. نقش کیفیت روابط بین فردی و باورهای ارتباطی در پیش بینی شکست عاطفی مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (115) :1358-1339 10.52547/JPS.21.115.1339
دانشجو دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران(نویسنده مسئول) ، mosayebie@ymail.com
چکیده: (1290 مشاهده)
زمینه: امروزه روابط عاطفی در زندگی روزمره افراد فراگیر و حائز اهمیت است.
هدف: دراین پژوهش به بررسی نقش کیفیت روابط بینفردی و باورهای ارتباطی در پیش بینی بروز نشانگان ضربه عشق ناشی ازشکست عاطفی پرداخته شد
روش: بدین منظور ابتدا پرسشنامه های کیفیت روابطبین فردی(پیرسوهمکاران1991)، باورهای ارتباطی(آیدلسونواپشتاین، 1982) و نشانگان ضربه عشق(راس، 1999) بااستفاده ازفرمنگار بهصورت آنلاین تدوین گردید وسپس ازطریق لینک، ایمیل وشبکه های اجتماعی، برای افراددارای تجربه شکست عاطفی دربازه سنی 18تا38سال بهصورت هدفمند درشهر اصفهان ارسال شد. پس ازبررسی داده ها، در نهایت 89 نفر از افراد واجد شرایط درتحلیل آورده شد. افراد با توجه به نمرات درپرسشنامه نشانگان ضربهعشق درسه گروه(کمتر از 9؛ فاقد شکست عاطفی(A)، بین9تا19؛ شکست عاطفی با قابلیت بهبود خودبخودی(B) و 20 و بالاتر؛ افراد باشکست عاطفی نیازمند مداخله درمانی(C))، کد گذاری شدند و نمرات آنان درنشانگان ضربهعشق بهعنوان متغیرملاک و نمراتشان در کیفیتروابطبین فردی و باورهای ارتباطی به عنوان متغیر پیشبینیکننده عضویتگروهی درنظر گرفته شد که با روش تحلیل تشخیصی از طریق نرمافزارspss22 مورد تحلیل قرار گرفت
یافته ها: نتایج بدست آمده حاکیازدستیابی به دوتابع تشخیصی بود که تابع تشخیصی اول(لامبداویلکز: 54/0 و خی دو: 66/47) به طور معناداری با میزان مقادیر ویژه 48/0 به میزان 683/0 توانست واریانس گروه های تشکیل شده راتبیین نماید(05/0>P). سازههای تفاوتهای جنسیتی (53/0)، تعارض بینفردی بادوستان (44/0)، وعمق روابط بینفردی بادوستان (27/0-) بهترتیب بیشترین میزان ضریب ساختاری رادر پیشبینی بروز نشانگان ضربهعشق درافراد دارای تجربه شکست عاطفی داشتند. درانتها تابع تشخیصی توانست به درستی 5/87 درصد افراد را درگروه (A)و 2/58 ازافراد را در گروه(B) و 7/66 درصد ازافراد را نیز به درستی در گروه (C) جای‌دهی کند
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سازههای تفاوتهای جنسیتی، تعارض بینفردی بادوستان و عمقروابط بینفردی (به طور معکوس) می تواند افراد گروه (C)(با نشانگان ضربه عشق) را ازافراد گروه (A)و (B) بهطور مطلوبی تفکیک نماید.
هدف: دراین پژوهش به بررسی نقش کیفیت روابط بینفردی و باورهای ارتباطی در پیش بینی بروز نشانگان ضربه عشق ناشی ازشکست عاطفی پرداخته شد
روش: بدین منظور ابتدا پرسشنامه های کیفیت روابطبین فردی(پیرسوهمکاران1991)، باورهای ارتباطی(آیدلسونواپشتاین، 1982) و نشانگان ضربه عشق(راس، 1999) بااستفاده ازفرمنگار بهصورت آنلاین تدوین گردید وسپس ازطریق لینک، ایمیل وشبکه های اجتماعی، برای افراددارای تجربه شکست عاطفی دربازه سنی 18تا38سال بهصورت هدفمند درشهر اصفهان ارسال شد. پس ازبررسی داده ها، در نهایت 89 نفر از افراد واجد شرایط درتحلیل آورده شد. افراد با توجه به نمرات درپرسشنامه نشانگان ضربهعشق درسه گروه(کمتر از 9؛ فاقد شکست عاطفی(A)، بین9تا19؛ شکست عاطفی با قابلیت بهبود خودبخودی(B) و 20 و بالاتر؛ افراد باشکست عاطفی نیازمند مداخله درمانی(C))، کد گذاری شدند و نمرات آنان درنشانگان ضربهعشق بهعنوان متغیرملاک و نمراتشان در کیفیتروابطبین فردی و باورهای ارتباطی به عنوان متغیر پیشبینیکننده عضویتگروهی درنظر گرفته شد که با روش تحلیل تشخیصی از طریق نرمافزارspss22 مورد تحلیل قرار گرفت
یافته ها: نتایج بدست آمده حاکیازدستیابی به دوتابع تشخیصی بود که تابع تشخیصی اول(لامبداویلکز: 54/0 و خی دو: 66/47) به طور معناداری با میزان مقادیر ویژه 48/0 به میزان 683/0 توانست واریانس گروه های تشکیل شده راتبیین نماید(05/0>P). سازههای تفاوتهای جنسیتی (53/0)، تعارض بینفردی بادوستان (44/0)، وعمق روابط بینفردی بادوستان (27/0-) بهترتیب بیشترین میزان ضریب ساختاری رادر پیشبینی بروز نشانگان ضربهعشق درافراد دارای تجربه شکست عاطفی داشتند. درانتها تابع تشخیصی توانست به درستی 5/87 درصد افراد را درگروه (A)و 2/58 ازافراد را در گروه(B) و 7/66 درصد ازافراد را نیز به درستی در گروه (C) جای‌دهی کند
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سازههای تفاوتهای جنسیتی، تعارض بینفردی بادوستان و عمقروابط بینفردی (به طور معکوس) می تواند افراد گروه (C)(با نشانگان ضربه عشق) را ازافراد گروه (A)و (B) بهطور مطلوبی تفکیک نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)