آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 22، شماره 123 - ( بهار 1402(خرداد)، 1402 )
جلد 22 شماره 123 صفحات 472-455 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Chenari S, Vahedi S, Bayrami M, Gharadaghi A. (2023). Efficacy of the intervention based on the comprehensive model of the lived experience of adjustment on academic, psychological and social well-being. Journal of Psychological Science. 22(123), 455-472. doi:10.52547/JPS.22.123.455
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1772-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1772-fa.html
چناری سمیرا، واحدی شهرام، بیرامی منصور، قره‌داغی علی. بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری بر بهزیستی تحصیلی، روانی و اجتماعی مجله علوم روانشناختی 1402; 22 (123) :472-455 10.52547/JPS.22.123.455
استاد، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، vahedi_sh@tabrizu.ac.ir
چکیده: (1349 مشاهده)
زمینه: بررسی سلامت روان دانشجویان سال اول نشان می‌دهد که درصد قابل‌توجهی از آن‌ها قادر به سازگاری عاطفی نیستند و مشکلات سلامت روان شامل باورهای غیرمنطقی، مشکلات هیجانی، انگیزشی، ارتباطی و اجتماعی و یادگیری همراه با افت قابل‌ملاحظه عملکرد تحصیلی را تجربه می‌کنند؛ اما محتوای هیچ‌یک از مداخله‌ها، مبتنی بر تجربه زیسته دانشجویان دارای بیشترین مشکلات سازگاری با دانشگاه نبوده است.
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری بر بهزیستی تحصیلی، روانی و اجتماعی دانشجویان ناسازگار سال اول دانشگاه بود.
روش: پژوهش حاضر با روش شبه‌آزمایشی طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 40 نفر از دانشجویان ناسازگار سال اول دوره کارشناسی دانشگاه آزاد واحد بندرعباس بودند که در پرسشنامه سازگاری دانشجو با دانشگاه (بیکر و سیریک، 1986)، نمره پایین‌تر از نمره میانگین کسب کردند. دانشجویان با شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، 2012)، بهزیستی اجتماعی (کیز، 1998) و بهزیستی روانی (ریف، 1989) استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون گروه آزمایش طی 18 جلسه یک‌ساعته آموزش سازگاری با دانشگاه را دریافت کرد و پس از دو ماه مطالعه پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری بر افزایش بهزیستی تحصیلی، روانی و اجتماعی دانشجویان ناسازگار تأثیر معناداری داشته است (0/01 P<)؛ به‌نحوی‌که نمرات مؤلفه‌های بهزیستی، افزایش معناداری در مرحله پس‌آزمون داشته و در مرحله پیگیری پایدار مانده است.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری به‌واسطه کاهش مشکلات دانشجویان در سازگاری با دانشگاه به افزایش مؤلفه‌های بهزیستی آن‌ها در سال اول منجر می‌شود.
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری بر بهزیستی تحصیلی، روانی و اجتماعی دانشجویان ناسازگار سال اول دانشگاه بود.
روش: پژوهش حاضر با روش شبه‌آزمایشی طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 40 نفر از دانشجویان ناسازگار سال اول دوره کارشناسی دانشگاه آزاد واحد بندرعباس بودند که در پرسشنامه سازگاری دانشجو با دانشگاه (بیکر و سیریک، 1986)، نمره پایین‌تر از نمره میانگین کسب کردند. دانشجویان با شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، 2012)، بهزیستی اجتماعی (کیز، 1998) و بهزیستی روانی (ریف، 1989) استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون گروه آزمایش طی 18 جلسه یک‌ساعته آموزش سازگاری با دانشگاه را دریافت کرد و پس از دو ماه مطالعه پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری بر افزایش بهزیستی تحصیلی، روانی و اجتماعی دانشجویان ناسازگار تأثیر معناداری داشته است (0/01 P<)؛ به‌نحوی‌که نمرات مؤلفه‌های بهزیستی، افزایش معناداری در مرحله پس‌آزمون داشته و در مرحله پیگیری پایدار مانده است.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی مبتنی بر مدل جامع تجربه زیسته سازگاری به‌واسطه کاهش مشکلات دانشجویان در سازگاری با دانشگاه به افزایش مؤلفه‌های بهزیستی آن‌ها در سال اول منجر می‌شود.
واژه‌های کلیدی: مدل جامع تجربه زیسته سازگاری، بهزیستی تحصیلی، بهزیستی روانی، بهزیستی اجتماعی، دانشجویان ناسازگار
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)