آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 153 - ( پاییز 1404(آذر)، 1404 )
جلد 24 شماره 153 صفحات 271-249 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi M, khoshakhlagh H, Foroozandeh E, Zare Neyestanak M. (2025). Comparing the effectiveness of intervention programs for extramarital relationships based on emotion-focused therapy and cognitive behavioral couple therapy on the perception of suffering and fear of intimacy in women affected by infidelity. Journal of Psychological Science. 24(153), 249-271. doi:10.61186/jps.24.153.249
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2958-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2958-fa.html
کریمی مریم، خوش اخلاق حسن، فروزنده الهام، زارع نیستانک محمد.(1404). مقایسه اثربخشی برنامههای مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان و زوج درمانگری شناختی رفتاری بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت مجله علوم روانشناختی 24 (153) :271-249 10.61186/jps.24.153.249
استادیار، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران ، Hassan.khoshakhlagh@iau.ac.ir
چکیده: (924 مشاهده)
زمینه: پدیده خیانت زناشویی یک تجربه دردناک برای شریک زندگی است که با کاهش سلامت روانشناختی پیوند خورده و میتواند رنج و ترس از صمیمیت را بدنبال داشته باشد. علیرغم بررسی اثربخشی درمان متمرکز برهیجان و زوج درمانی شناختی رفتاری بر مشکلات روانشناختی زنان آسیبدیده از خیانت، در مورد مقایسه اثربخشی آن بر ادراک رنج و ترس ازصمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت، خلآ پژوهشی در این زمینه وجود دارد.
هدف: پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامههای مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان و زوج درمانی شناختی رفتاری بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی، از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعهآماری شامل تمامی زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز مشاوره توحید، ارشاد و زیتون شهر اصفهان بود. با استفاده از نمونهگیری در دسترس 45 نفر از زنان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 15 زن) گمارده شدند. گروه آزمایش اول، برنامه مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان (کریمی و همکاران، 1403) و گروه آزمایش دوم، درمان شناختی رفتاری (گرجیان مهلبانی و همکاران، 1402) در 9 جلسه 90 دقیقهای، یکبار در هفته دریافت کردند. برای جمعآوری دادهها از ابزارهای مقیاس ادراک رنج (اسچالز و همکاران،2010) و مقیاس ترس از صمیمت (دسکاتنر و ثلن، 1991) بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و نرمافزار 24SPSS استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد هر دو برنامه مداخله بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت مؤثر بودهاند و اثربخشی آنها در طول زمان پایدار بوده است (001/0 >p). همچنین مقایسه دو برنامه، حاکی از اثربخشی بیشتر مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت داشت (001/0 >p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت، با توجه به اثربخشی بیشتر برنامه مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان، این شیوه درمانی میتواند به عنوان درمان انتخابی برای کاهش مشکلات روانشناختی زنان آسیبدیده از خیانت استفاده شود.
هدف: پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامههای مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان و زوج درمانی شناختی رفتاری بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی، از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعهآماری شامل تمامی زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز مشاوره توحید، ارشاد و زیتون شهر اصفهان بود. با استفاده از نمونهگیری در دسترس 45 نفر از زنان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 15 زن) گمارده شدند. گروه آزمایش اول، برنامه مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان (کریمی و همکاران، 1403) و گروه آزمایش دوم، درمان شناختی رفتاری (گرجیان مهلبانی و همکاران، 1402) در 9 جلسه 90 دقیقهای، یکبار در هفته دریافت کردند. برای جمعآوری دادهها از ابزارهای مقیاس ادراک رنج (اسچالز و همکاران،2010) و مقیاس ترس از صمیمت (دسکاتنر و ثلن، 1991) بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و نرمافزار 24SPSS استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد هر دو برنامه مداخله بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت مؤثر بودهاند و اثربخشی آنها در طول زمان پایدار بوده است (001/0 >p). همچنین مقایسه دو برنامه، حاکی از اثربخشی بیشتر مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان بر ادراک رنج و ترس از صمیمیت زنان آسیبدیده از خیانت داشت (001/0 >p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت، با توجه به اثربخشی بیشتر برنامه مداخله در روابط فرازناشویی مبتنی بر درمان متمرکز بر هیجان، این شیوه درمانی میتواند به عنوان درمان انتخابی برای کاهش مشکلات روانشناختی زنان آسیبدیده از خیانت استفاده شود.
واژههای کلیدی: روابط فرازناشویی، درمان متمرکز بر هیجان، زوج درمانی شناختی رفتاری، ادراک رنج، ترس از صمیمیت، زنان آسیبدیده از خیانت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)