دوره 18، شماره 82 - ( 10-1398 )                   جلد 18 شماره 82 صفحات 1219-1213 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران(نویسنده مسئول) ، f.ebrahimi993@gmail.com
چکیده:   (2048 مشاهده)
زمینه: نگرش ­های تغذیه­ ای ناسالم و دشواری ­های تنظیم هیجان از جمله مشکلات مهم در بین جوانان است، اما مسئله اصلی اینست آیا ناگویی طبعی دررابطه با دشواری­ های تنظیم هیجان و نگرش‌های تغذیه‌ای نقش واسطه­ ای دارد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه­ای ناگویی طبعی در پیش ­بینی نگرش­ های تغذیه­ ای بر اساس دشواری­ های تنظیم هیجان انجام شد. روش: پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود و بر روی 130 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور نجف­آباد که با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند، اجرا شد. پرسشنامه­ های پژوهش شامل مقیاس ناگویی طبعی تورنتو (1994)، آزمون نگرش به تغذیه گارنر و گارفینکل (1979) و مقیاس دشواری تنظیم هیجانی گراتز و روئمر (2004) بود. داده ­ها با روش معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که ضرایب مسیر مستقیم بین متغیر پیش ­بین (دشواری­ های تنظیم هیجان) و متغیر ملاک (نگرش ­های تغذیه­ ای) معنادار نمی ­باشد (0/05)، اما ضرایب مسیر غیرمستقیم بین این متغیرها با میانجی­ گری ناگویی طبعی معنادار می­باشد (0/05>p ). نتیجه­ گیری: ناگویی طبعی میانجی­ گر پیش­بینی نگرش ­های تغذیه ­ای بر اساس دشواری­ های تنظیم هیجان است، که نقش ناگویی طبعی را در تنظیم هیجان و بهبود نگرش­ های تغذیه­ ای نشان می ­دهد.
 


متن کامل [PDF 448 kb]   (1225 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/7/18 | پذیرش: 1398/10/28 | انتشار: 1398/10/28

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.