راهبردهای نظمجویی هیجان بهعنوان متغیرهای تأثیرگذار بر فرایندهای بهنجار و آسیبشناختی روانی شناخته شدهاند. هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطهای دشواری نظمجویی هیجان در رابطه بین نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی و خشم بود. تعداد ۱۷۱ نفر (۷۱ مرد، ۱۰۰ زن) از جمعیت عمومی شهر تهران بهصورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد تا مقیاس هراس اجتماعی (SPIN)، مقیاس دشواری نظمجویی هیجان (DERS) و مقیاس خشم چندبُعدی (MAI) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که نشانههای اضطراب اجتماعی با دشواری نظمجویی هیجان و خشم رابطۀ مثبت معنادار دارند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که دشواری نظمجویی هیجان در رابطه بین نشانههای اضطراب اجتماعی با خشمانگیختگی، نگرشخصمانه و خشمدرونی نقش میانجیگری دارد. بر اساس یافتههای این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که رابطه بین نشانههای اضطراب اجتماعی و خشم صرفاً یک رابطه مستقیم نیست، بلکه متغیرهای دیگر مثل راهبردهای نظمجویی هیجان در این رابطه نقش واسطهای دارند. این یافتهها، همچنین، ضرورت توجه به راهبردهای نظمجویی هیجان و هیجان خشم را در فرآیند رواندرمانی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مطرح میسازد.