پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای تیزهوشان

سپیده فلاحیه، مریم فاتحی زاده، احمد عابدی، محمد مسعود دیاریان،
دوره ۲۰، شماره ۱۰۶ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه: ضعف در خودکارآمدی اجتماعی و یا مشکل در برقراری روابط اجتماعی، دانش‌آموزان تیزهوش را در معرض خطر آسیب‌های روانی و عدم رشد عاطفی - ‌اجتماعی قرار می‌دهد. پژوهش‌های متعدد به مقایسه میزان خودکارآمدی دانش‌آموزان تیزهوش و عادی پرداخته‌اند، اما پژوهشی که به ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش کمک ‌کند مغفول مانده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله ‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه‌گواه بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموزان دختر مدارس ‌استعدادهای‌ درخشان شهر‌اصفهان‌ در سال ‌تحصیلی ۹۸-۹۹ بود که‌ تعداد ۳۰ نفر از آنان با ‌روش ‌نمونه­ گیری هدفمند انتخاب­ و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایابی شدند. گروه آزمایش، ۸ جلسه ۵۰ دقیقه‌ای مداخله تغییر ذهنیت دوئیک را به‌صورت گروهی دریافت کردند. ابزار پژوهش ‌پرسشنامه‌ خودکارآمدی اجتماعی کنلی (۱۹۸۹) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و نرم ­افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان‌ داد مداخله‌انگیزشی ‌مبتنی بر تغییر ‌ذهنیت دوئیک بر افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش در مؤلفه‌های قاطعیت اجتماعی، عملکرد در موقعیت‌های اجتماعی، شرکت در گروه‌های اجتماعی، جنبه‌های دوستی - ‌صمیمیت و کمک‌کردن -کمک‌گرفتن، تأثیر معنا‌داری دارد (۰/۰۵ P).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، مداخله‌انگیزشی ‌مبتنی بر تغییر ‌ذهنیت دوئیک، نتایج معتبری بر ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش ارائه می‌دهد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)