زمینه: پژوهشهای متعددی پیرامون رابطه مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی با کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی انجام شده است اما در مورد متغیرهای فوق به عنوان پیش بین های کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراکشده شکاف تحقیقاتی وجود دارد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی پیشبین های کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراکشده مادر بود.
روش: در این پژوهش توصیفی ـ همبستگی، با نمونهگیری خوشه ای چندمرحله ای ۲۹۸ دانش آموز (از ۸۷۸ دانش آموز) از مدارس ابتدایی دانش آموز کم توانی ذهنی استان گلستان، در سال تحصیلی ۱۳۹۹ ـ ۱۳۹۸، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان (راتر،۱۹۶۷)، مقیاس مهارت های اجتماعی (ماتسون و همکاران،۱۹۸۳)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران،۱۹۸۸)، پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۴) و مقیاس بهزیستی روانشناختی (ریف،۱۹۸۰). داده ها با آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد مهارت های اجتماعی و حمایت اجتماعی ادراک شده به طور مثبت و معنادار و مشکلات رفتاری به طور منفی و معنادار کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی را پیش بینی می کنند. همچنین نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراکشده در رابطه مهارت های اجتماعی و مشکلات رفتاری با کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مورد تأیید قرار گرفت (۰/۰۱>P).
نتیجهگیری: براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان در مدرسه موجبات ارتقاء کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مادران آن ها را فراهم می سازد.