زمینه: مطالعات نشان داده است دانش‌آموزانی که حرمت خود بالاتری دارند در تعامل‌های اجتماعی عملکرد بهتری را تجربه میکنند. اخیراً مداخله‌های ذهن‌آگاهی شامل خودنظم‌جویی و توجه به تجربیات حال که به بازشناسی وقایع ذهنی، تیز حسی، باز و پذیرا بودن کمک می‌کند مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. از طرف دیگر بازی درمانگری به عنوان فعالیت لذت‌بخش جسمی و ذهنی خود خواسته به افزایش حرمت خود می‌انجامد، با این وجود در زمینه بازی درمانگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی جهت افزایش احساس حرمت خود در جامعه مورد تحقیق شکاف تحقیقاتی وجود دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی و بازی محور، بر حرمت خود دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گرمسار انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری مورد مطالعه را تمامی دانش‌آموزان دوره ابتدایی در شهرستان گرمسار (۷۶۲۰ نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل می‌دادند. شرکتکنندگان بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع در دسترس در سه گروه ۱۵ نفری با توجه به معیارهای ورود به صورت تصادفی در سه گروه همتاسازی شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه حرمت خود کروکر و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. به منظور انجام پژوهش پروتکل بازی درمانی (جانسون و پارسون، ۲۰۲۳) در قالب ۸ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای و پروتکل ذهن‌آگاهی (سیگال و همکاران، ۲۰۰۲) در قالب ۸ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای بر روی دو گروه آزمایش اجرا شد. به منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرمافزار آماری SPSS۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که مداخلات ذهن‌آگاهی و مداخلات بازی محور، بر رشد حرمت خود دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گرمسار تأثیر دارند (۰۵/۰ P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ذهن‌آگاهی و بازی درمانی قابلیت تأثیرگذاری بر حرمت خود دانش‌آموزان را دارد. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی اثربخشی پروتکل‌های ذهن‌آگاهی و بازی‌درمانی بر سایر گروه‌های پژوهشی و با نمونه‌های بزرگتر مورد بررسی قرار گیرد.
