حضور در نشستهای گروهی تحلیل وجودی به عنوان یکی از رهیافتهای مهم درمانگری برای کاهش تنیدگی تلقی میگردد، نیز میدانیم که تنیدگی میتواند موجب ویا تشدیدکنندۀ شماری از اختلالهای متعدد چون نابسامانیهای قلبی- عروقی، آسم، التهاب معده، سردرد و یا دیگر نشانههای جسمانی گردد، بنابراین این گستره از علوم روانشناختی درخور اهمیت و توجه ویژه است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخش بودن شرکت در نشستهای گروهی تحلیل وجودی، با محوریت طرح مفاهیم اساسی آن از دیدگاه رواندرمانگران پیرو فلسفۀ وجودگرایی و بررسی اثر این امر در کاهش میزان تنیدگی دانشجویان دختر انجام پذیرفت. این پژوهش با بهکارگیری طرح پیشآزمون- پسآزمون همراه با گروهِ گواه، با روش نیمهآزمایشی صورت پذیرفت.30 نفر از دختران دانشجوی مقطع کارشناسی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه رازی که داوطلبانه در این پژوهش حضور یافتند، به روش تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. 15 نفر گروه آزمایش در نه جلسۀ نود دقیقهای که در طول شش هفته برگزار گردید در نشستهای گروهی تحلیل وجودی حضور یافتند اما این مداخله برای 15 نفر گروه گواه انجام نگردید. ابزار جمعآوری دادههای پژوهش مقیاس تنیدگی ادراک شده (PSS) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها روش تحلیل کوواریانس بهکار بسته شد. نتایج تحلیل یافتههای این پژوهش حاکی از معنادار بودن اثربخشی حضور در نشستهای گروهی تحلیل وجودی بر کاهش تنیدگی دانشجویان دختر بود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/2/12 | پذیرش: 1393/6/1 | انتشار: 1393/6/1