گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان واحد پردیس شهید چمران، تهران، ایران. ، farhadianabrak@gmail.com
چکیده: (93 مشاهده)
زمینه: نشخوار فکری، یک نوع سبک تفکر منفعلانه و تکراری بر ابعاد منفی یک تجربه است، که با حل مسأله تداخل داشته و زیربنای بسیاری از مشکلات روانشناختی تلقی میگردد. نشخوار فکری با استرس ارتباط دارد، که حمایت اجتماعی و عدم احساس تنهایی میتواند استرس را کاهش دهد.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پیشبینی نشخوار فکری براساس سبکهای حل مسأله، حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی بود.
روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 400 زن متأهل شهر تهران در سال (۱۴۰۲-۱۴۰۳)، به روش نمونهگیری تصادفی ساده براساس نظر استیونس، به ازای هر متغیر 15 آزمودنی و با احتساب ریزش، انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها مقیاس نشخوار فکری تراپنل (1999)، سبکهای حل مسأله کسیدی (1996)، حمایت اجتماعی ادراک شده (1988) و احساس تنهایی دی توماسو و همکاران، (2004) بود. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون و نرمافزار و SPSS23 و مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از لیزرل 5/8 تحلیل شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که نشخوار فکری براساس سبکهای حل مسأله، حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی قابل پیشبینی است و 35% نشخوار فکری با این سه متغیر تبیین میشود (۵۹۹/۰ R=). بین نشخوار فکری و سبک حل مسأله همبستگی منفی (291/0-)، بین نشخوار فکری و حمایت اجتماعی ادراک شده همبستگی منفی (311/0-) و بین احساس تنهایی و نشخوار فکری همبستگی مثبت وجود دارد (313/0).
نتیجهگیری: بنابراین نتیجهگیری میشود، که متغیرهای سبکهای حل مسأله و حس تنهایی میتوانند در پیشگیری یا کاهش نشخوار فکری مؤثر واقع شوند، در درمان افسردگی و کاهش نشخوار فکری میتوان از مؤلفههای آموزش سبکهای حل مسأله سازگارانه، افزایش منابع حمایتی و کاهش احساس تنهایی بهره برد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1404/6/18 | پذیرش: 1404/8/21 | انتشار: 1405/1/1
| بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |