استاد ممتاز، گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، afrooz@ut.ac.ir
چکیده: (142 مشاهده)
زمینه: افزایش دافعههای روانی، رفتاری و جنسی در میان زوجهای متقاضی طلاق به یکی از مشکلات اصلی در روابط زناشویی تبدیل شده است. پژوهشها نشان میدهند که ضعف در مهارتهای ارتباطی و کاهش رضایتمندی زناشویی از عوامل مهمی هستند که این دافعهها را تشدید میکنند. پژوهشگران برنامهای از مداخلات روانشناختی خانوادهمحور را طراحی کردهاند که با هدف تقویت مهارتهای ارتباطی و ارتقای رضایتمندی زوجین به اجرا در میآید. با این وجود، خلا پژوهشی در مورد اثربخشی این نوع مداخلات بر کاهش دافعههای روانی، رفتاری و جنسی در زوجهای متقاضی طلاق وجود دارد و نیاز به ارزیابی علمی بیشتری در این زمینه وجود دارد.
هدف: هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی اثربخشی برنامه مداخلات روانشناختی خانوادهمحور بر پایه تقویت مهارتهای ارتباطی و ارتقای رضایتمندی زوجین بر دافعههای روانی، رفتاری و جنسی در زوجهای متقاضی طلاق بود.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زوجین متقاضی طلاق شهرستان شیراز در سال 1403 بود که از این میان 30 خانواده با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. آزمودنیها به مقیاس دافعههای روانی، رفتاری و جنسی محققساخته پاسخ دادند. شرکتکنندگان گروه آزمایش 10 جلسه 90-110 دقیقهای بسته درمانی محقساخته را دریافت کردند درحالیکه گروه گواه تا پایان دوره پیگیری هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرم افزار 27-SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که برنامه مداخلات روانشناختی خانواده محور تأثیر معناداری بر کاهش دافعههای روانی، رفتاری و جنسی در میان زوجین متقاضی طلاق دارد (05/0 >P). نتایج پس از مراجعه دو ماهه همچنان پابرجا و معنادار گزارش شد (05/0 >P).
نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی مثبت مداخلات روانشناختی خانوادهمحور بر پایه تقویت مهارتهای ارتباطی و ارتقای رضایتمندی زوجین بر دافعههای روانی، رفتاری و جنسی در زوجهای متقاضی طلاق، توصیه میشود که سازمانها و نهادهای مشاورهای و خانوادهمحور، برنامههای آموزشی مشابه را برای زوجهای درگیر در تعارضات زناشویی اجرا کنند.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/3/17 | پذیرش: 1404/5/20
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |