آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(مهر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی، اسدآباد، ایران. ، m.zivari@sjau.ac.ir
چکیده: (216 مشاهده)
زمینه: طرحوارههای هیجانی و هیجانهای تحصیلی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان هستند. این عوامل با تنظیم هیجان‌ها و رفتارهای مرتبط با یادگیری، نقش اساسی در پیشرفت تحصیلی ایفا می‌کنند. درک بهتر روابط میان این متغیرها و بررسی نقش میانجی هیجانهای تحصیلی می‌تواند بینشی عمیق‌تر برای ارتقای کیفیت یادگیری و دستیابی به موفقیت تحصیلی فراهم کند.
هدف: این پژوهش با هدف مدلیابی رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در دختران دوره متوسطه دوم انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشآموزان دختر متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1403-1402 بود؛ که بر اساس قاعده سرانگشتی در مدل معادلات ساختاری 690 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس طرحوارههای هیجانی (لیهی، ۲۰۰۲)، مقیاس هیجانات تحصیلی (پکران و همکاران، ۲۰۰۲) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مظاهری و صادقی، 1394) استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با آمارههای توصیفی و استنباطی مدلیابی معادلات ساختاری با نرم فزارهای SPSS25 و AMOS24 انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد مدل رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در دختران دوره متوسطه دوم متوسطه ماز برازش قابل قبولی برخوردار است (001/0 >p). بهطوریکه بین طرحوارههای هیجانی با هیجانهای تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (001/0> p)، همچنین بین هیجانهای تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (001/0 >p) و هیجانهای تحصیلی در رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی دارد (001/0>p).
نتیجه‌گیری: طبق نتایج پژوهش، طرحوارههای هیجانی مثبت و هیجانهای تحصیلی سازگارانه مستقیماً باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان می‌شوند. پیشنهاد می‌شود آموزش مهارت‌های هیجانی به‌ویژه در قالب برنامه‌های روانشناختی، برای ارتقای خودکارآمدی تحصیلی در مدارس اجرا شود.
هدف: این پژوهش با هدف مدلیابی رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در دختران دوره متوسطه دوم انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشآموزان دختر متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1403-1402 بود؛ که بر اساس قاعده سرانگشتی در مدل معادلات ساختاری 690 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس طرحوارههای هیجانی (لیهی، ۲۰۰۲)، مقیاس هیجانات تحصیلی (پکران و همکاران، ۲۰۰۲) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مظاهری و صادقی، 1394) استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با آمارههای توصیفی و استنباطی مدلیابی معادلات ساختاری با نرم فزارهای SPSS25 و AMOS24 انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد مدل رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در دختران دوره متوسطه دوم متوسطه ماز برازش قابل قبولی برخوردار است (001/0 >p). بهطوریکه بین طرحوارههای هیجانی با هیجانهای تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (001/0> p)، همچنین بین هیجانهای تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (001/0 >p) و هیجانهای تحصیلی در رابطه طرحوارههای هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی دارد (001/0>p).
نتیجه‌گیری: طبق نتایج پژوهش، طرحوارههای هیجانی مثبت و هیجانهای تحصیلی سازگارانه مستقیماً باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان می‌شوند. پیشنهاد می‌شود آموزش مهارت‌های هیجانی به‌ویژه در قالب برنامه‌های روانشناختی، برای ارتقای خودکارآمدی تحصیلی در مدارس اجرا شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)