آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(مهر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استایار گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، ghassemi64@yahoo.com
چکیده: (120 مشاهده)
زمینه: کارکردهای اجرایی و مهارت‌های حل مسئله در دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص نقش کلیدی در عملکرد تحصیلی آنها ایفا می‌کنند. پژوهش‌های گذشته نشان داده است که مداخلات مبتنی بر آگاهی واج‌شناختی و روشهای شناختی-رفتاری مانند نیمانیکس می‌توانند به بهبود این توانایی‌ها کمک کنند. با این حال، تاکنون مقایسه سیستماتیک اثربخشی این دو نوع مداخله در بین این گروه خاص از دانشآموزان انجام نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی برآگاهی واج شناختی و نیمانیکس بر کارکردهای اجرایی و حل مسئله دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص بود.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص شهر تهران در سال 1402 بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند 60 نفر انتخاب و بهصورت تصادفی 20 نفر در گروه آزمایش اول (مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی) 20 نفر در گروه آزمایش دوم (مداخله مبتنی بر آموزش نیمانیکس) و 20 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه نقائص کارکردهای اجرایی کودکان و نوجوانان (بارکلی، 2012) و پرسشنامه حل مسئله (کسیدی و لانگ، 1996) بود. به گروه آزمایش تحت مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی 13 جلسه 60 دقیقهای و برای گروه آزمایش تحت مداخله مبتنی بر آموزش نیمانیکس نیز 12 جلسه 60 دقیقهای ارائه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری تحلیل واریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS نسخه 27 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، بین میزان تأثیرگذاری دو روش مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی و مداخله نیمانیکس بر کارکردهای اجرایی و راهبرد حلمسئله سازنده، راهبرد حلمسئله غیرانطباقی یا ناسازگارانه تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P) و میزان تأثیرگذاری روش مداخله نیمانیکس بر متغیرهای مذکور بیشتر از روش مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی بود (05/0>P).
نتیجه‌گیری: استفاده از این روش به عنوان یک استراتژی درمانی می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی این دانشآموزان کمک کند. پژوهش‌های آینده پیشنهاد می‌شود تا به بررسی طولانی‌مدت اثرات این مداخلات پرداخته و امکان ترکیب آنها را بررسی کنند.
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی برآگاهی واج شناختی و نیمانیکس بر کارکردهای اجرایی و حل مسئله دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص بود.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص شهر تهران در سال 1402 بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند 60 نفر انتخاب و بهصورت تصادفی 20 نفر در گروه آزمایش اول (مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی) 20 نفر در گروه آزمایش دوم (مداخله مبتنی بر آموزش نیمانیکس) و 20 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه نقائص کارکردهای اجرایی کودکان و نوجوانان (بارکلی، 2012) و پرسشنامه حل مسئله (کسیدی و لانگ، 1996) بود. به گروه آزمایش تحت مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی 13 جلسه 60 دقیقهای و برای گروه آزمایش تحت مداخله مبتنی بر آموزش نیمانیکس نیز 12 جلسه 60 دقیقهای ارائه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری تحلیل واریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS نسخه 27 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، بین میزان تأثیرگذاری دو روش مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی و مداخله نیمانیکس بر کارکردهای اجرایی و راهبرد حلمسئله سازنده، راهبرد حلمسئله غیرانطباقی یا ناسازگارانه تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P) و میزان تأثیرگذاری روش مداخله نیمانیکس بر متغیرهای مذکور بیشتر از روش مداخله مبتنی بر آگاهی واج شناختی بود (05/0>P).
نتیجه‌گیری: استفاده از این روش به عنوان یک استراتژی درمانی می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی این دانشآموزان کمک کند. پژوهش‌های آینده پیشنهاد می‌شود تا به بررسی طولانی‌مدت اثرات این مداخلات پرداخته و امکان ترکیب آنها را بررسی کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)