آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
زمستان 1404(دی)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، farshd.mohsenzade@khu.ac.ir
چکیده: (2 مشاهده)
زمینه: تنظیم هیجان بین‌فردی یکی از مؤلفه هایی است که اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته است و نقش مهمی در رابطه زوجی ایفا می‌کند. با این وجود پژوهشی که راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی را به طور خاص روی زوجین مورد بررسی قرار دهد، وجود ندارد و دانش اندکی در این زمینه وجود دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در افراد متأهل شهر تهران بود.
روش: این پژوهش از نظر هدف، در زمره مطالعات بنیادی قرار داشته و یک پژوهش کیفی با رویکرد پدیدارشناسی بود. مشارکت‌کنندگان پژوهش شامل افراد متأهل شهر تهران بودند که از بین آنها 15 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس در بازه زمانی سال 1401 تا 1403 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. باتوجه به هدف پژوهش از سؤال‌های باز پاسخ و در ادامه مصاحبه سؤال‌های پیگیرانه برای بررسی راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی استفاده گردید. مصاحبه‌ها تا زمانی که داده‌ها به اشباع برسد ادامه داده شد یعنی زمانی که مطالب جدیدی در مورد پدیده تحت بررسی از یک مصاحبه به مصاحبه بعد پدیدار نشد. تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده به روش کلایزی و از طریق نرم‌افزار مکس کیودا نسخه 2020 انجام گرفت.
یافته ها: پس از تحلیل داده‌ها دو مضمون اصلی شامل رفتارهای حمایت‌گرایانه و رفتارهای اجتناب‌گرایانه به دست آمد. رفتارهای حمایت‌گرایانه شامل چهار زیر مضمون فرعی شامل حمایت کلامی، حمایت فعالیت محور، حمایت غیرکلامی، حمایت حل مسئله‌محور و رفتارهای اجتناب‌گرایانه شامل دو زیر مضمون فرعی فاصله‌گیری سازنده و اجتناب از تجربه هیجانات ادراک شده بود.
نتیجه‌گیری: روی‌هم‌رفته پژوهش ما درک بهتری از پدیده تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی به دست داد و به یک طبقه‌بندی مهم در زمینه راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی دست یافت. شناخت پویایی و راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی، برای انجام مداخلات روانشناختی در این زمینه ضروری بوده و همچنین در زمینه آموزش حل مسائل و مشکلات بین‌فردی و ارتقای کیفیت روابط در زوجین ایرانی از اهمیت به سزایی برخوردار است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در افراد متأهل شهر تهران بود.
روش: این پژوهش از نظر هدف، در زمره مطالعات بنیادی قرار داشته و یک پژوهش کیفی با رویکرد پدیدارشناسی بود. مشارکت‌کنندگان پژوهش شامل افراد متأهل شهر تهران بودند که از بین آنها 15 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس در بازه زمانی سال 1401 تا 1403 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. باتوجه به هدف پژوهش از سؤال‌های باز پاسخ و در ادامه مصاحبه سؤال‌های پیگیرانه برای بررسی راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی استفاده گردید. مصاحبه‌ها تا زمانی که داده‌ها به اشباع برسد ادامه داده شد یعنی زمانی که مطالب جدیدی در مورد پدیده تحت بررسی از یک مصاحبه به مصاحبه بعد پدیدار نشد. تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده به روش کلایزی و از طریق نرم‌افزار مکس کیودا نسخه 2020 انجام گرفت.
یافته ها: پس از تحلیل داده‌ها دو مضمون اصلی شامل رفتارهای حمایت‌گرایانه و رفتارهای اجتناب‌گرایانه به دست آمد. رفتارهای حمایت‌گرایانه شامل چهار زیر مضمون فرعی شامل حمایت کلامی، حمایت فعالیت محور، حمایت غیرکلامی، حمایت حل مسئله‌محور و رفتارهای اجتناب‌گرایانه شامل دو زیر مضمون فرعی فاصله‌گیری سازنده و اجتناب از تجربه هیجانات ادراک شده بود.
نتیجه‌گیری: روی‌هم‌رفته پژوهش ما درک بهتری از پدیده تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی به دست داد و به یک طبقه‌بندی مهم در زمینه راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی دست یافت. شناخت پویایی و راهبردهای تنظیم هیجان بین‌فردی در میان زوجین ایرانی، برای انجام مداخلات روانشناختی در این زمینه ضروری بوده و همچنین در زمینه آموزش حل مسائل و مشکلات بین‌فردی و ارتقای کیفیت روابط در زوجین ایرانی از اهمیت به سزایی برخوردار است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)