پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 154 - ( زمستان 1404(دی)، 1404 )                   جلد 24 شماره 154 صفحات 259-241 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaeishahi F, Shaeiri M R, Sarichloo M E. (2025). The efficacy of narrative exposure therapy on reducing grief symptoms and facilitating post-traumatic growth in individuals with prolonged grief disorder. Journal of Psychological Science. 24(154), 241-259.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2836-fa.html
رضایی شاهی فاطمه، شعیری محمدرضا، ساریچلو محمدابراهیم.(1404). اثربخشی مواجهه درمانی روایتی بر کاهش علائم سوگ و تسهیل رشد پس از ضربه در افراد مبتلا به سوگ طولانی‌مدت مجله علوم روانشناختی 24 (154) :259-241

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2836-fa.html


دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. ، shairi@shahed.ac.ir
چکیده:   (561 مشاهده)
زمینه: اختلال سوگ می‌تواند کارکردهای عادی فرد را تا حد زیادی مختل نماید. تاکنون اثربخشی مواجهه درمانی روایتی بر برخی اختلالات بررسی‌شده ولی در مورد اثربخشی آن بر اختلال سوگ شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: هدف مطالعۀ حاضر تعیین کارآمدی مواجهه درمانی روایتی بر کاهش علائم سوگ و تسهیل رشد پس از ضربه در افراد مبتلا به اختلال سوگ طولانی‌مدت بود.
روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان (18 تا 60 سال) مبتلا به سوگ طولانی‌مدت بر اساس ملاک‌های تشخیصی DSM5-TR، در شهر قزوین در سال 1401 بود؛ که از میان آن‌ها 16 نفر به‌عنوان افراد نمونه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۸ نفر) که از نظر جنسیت همتا شده بود، گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل سیاهۀ تجربۀ سوگ (EGQ) (بارت و اسکات، 1989 مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلال سوگ طولانی‌مدت (SCIP) (هالی و همکاران، ۲۰۲۲)، پرسشنامه رشد پس از ضربه (PGTI) (تدسچی و کالهون، ۱۹۹۶) بود. پروتکل مورد استفاده در این پژوهش برنامه جلسات مواجهه درمانی روایتی (شوئر و همکاران، ۲۰۱۱) بود. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS ورژن ۲۴ و با استفاده از روش آماری t مستقل، در مورد تفاضل نمرات پیش-پس‌آزمون، مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته­ ها: نتایج نشان دادند که مواجهه درمانی روایتی به‌طور معناداری علائم سوگ طولانی‌مدت را کاهش داده (332/9 t= و 001/0 =P) و باعث تسهیل معنادار رشد پس از ضربه شده است (203/6- t= و 001/0 =P). لازم به ذکر است مواجهه درمانی روایتی باعث کاهش معنادار در تمامی زیر مقیاس‌های سوگ طولانی‌مدت به‌جز بدنامی شد و تمامی ابعاد رشد پس از ضربه را تسهیل بخشید (01/0 >p).
نتیجه‌گیری: می‌توان به‌کارگیری مواجهه درمانی روایتی را، با در نظر گرفتن ملاحظات بالینی، در مراکز روانشناختی برای درمان مبتلایان به اختلال سوگ طولانی‌مدت، پیشنهاد نمود.
 
متن کامل [PDF 1484 kb]   (238 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/11/22 | پذیرش: 1404/1/25 | انتشار: 1404/10/7

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)