آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
زمستان 1404(بهمن)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم‌تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، e.sadipour@atu.ac.ir
چکیده: (31 مشاهده)
زمینه: طی دو دهه گذشته، پژوهشهای متعددی در مورد رابطه تاب آوری و خوشبینی تحصیلی دانش آموزان انجام شده است اما هنوز دانش آموزانی در مدرسه حضور دارند که با استرس های تحصیلی در کشمکش هستند. این وضعیت نشان میدهد فرایندی که آنها را به تاب آوری و خوشبینی تحصیلی هدایت میکند، همچنان یک موضوع چالش برانگیز است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه آموزشی تاب آوری تحصیلی مبتنی بر رویکرد آموزش مثبت و اثربخشی آن بر خوشبینی تحصیلی دانش آموزان دختر انجام شد.
روش: در این پژوهش از طرح آمیخته اکتشافی مدل تدوین ابزار استفاده شد. ابتدا بسته آموزشی تاب آوری تحصیلی تدوین شد و روایی محتوایی آن تعیین گردید. سپس اثربخشی آن بر خوشبینی دانش آموزان به روش نیمه آزمایشی با ساختار تک آزمودنی ABA همراه با خط پایۀ چندگانه و پیگیری بررسی شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه یازدهم متوسطه منطقه چهار تهران در سال تحصیلی 1402 – 1403 بودند. روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. نمونه آماری شامل 5 دانشآموز پایه یازدهم یک دبیرستان دخترانه منطقه چهار تهران بود. اندازه گیری خوشبینی تحصیلی با استفاده از پرسشنامه خوشبینی تحصیلی اسچنن – موران و همکاران (2013)، سه مرتبه پیش از اجرای آموزش (خط پایه)، چهار مرتبه در جلسات آموزش (سوم، ششم، نهم و دوازدهم) و یک مرتبه چهار هفته بعد از پایان آموزش (پیگیری) انجام گرفت. از نرم افزار Excel برای انجام تجزیه و تحلیل بصری نمودارها، تحلیل روند، ارزیابی ثبات، درصد داده های غیرهمپوش (PND)، درصد دادههای همپوش (POD) و میانگین درصد بهبودی (MPI) استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان دادند که نمره کلی خوشبینی و تمام خرده مقیاسه ای آن در هر پنج آزمودنی از شروع خط پایه تا مرحله مداخله و پیگیری رو به افزایش بوده است. درصد بهبودی به ترتیب در آزمودنی اول 24%، در آزمودنی دوم 31%، در آزمودنی سوم 26%، در آزمودنی چهارم 34%، و در آزمودنی پنجم 31% بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان از برنامه آموزشی تاب آوری تحصیلی به عنوان مداخله مؤثر برای بهبود خوشبینی تحصیلی دانش آموزان استفاده کرد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه آموزشی تاب آوری تحصیلی مبتنی بر رویکرد آموزش مثبت و اثربخشی آن بر خوشبینی تحصیلی دانش آموزان دختر انجام شد.
روش: در این پژوهش از طرح آمیخته اکتشافی مدل تدوین ابزار استفاده شد. ابتدا بسته آموزشی تاب آوری تحصیلی تدوین شد و روایی محتوایی آن تعیین گردید. سپس اثربخشی آن بر خوشبینی دانش آموزان به روش نیمه آزمایشی با ساختار تک آزمودنی ABA همراه با خط پایۀ چندگانه و پیگیری بررسی شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه یازدهم متوسطه منطقه چهار تهران در سال تحصیلی 1402 – 1403 بودند. روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. نمونه آماری شامل 5 دانشآموز پایه یازدهم یک دبیرستان دخترانه منطقه چهار تهران بود. اندازه گیری خوشبینی تحصیلی با استفاده از پرسشنامه خوشبینی تحصیلی اسچنن – موران و همکاران (2013)، سه مرتبه پیش از اجرای آموزش (خط پایه)، چهار مرتبه در جلسات آموزش (سوم، ششم، نهم و دوازدهم) و یک مرتبه چهار هفته بعد از پایان آموزش (پیگیری) انجام گرفت. از نرم افزار Excel برای انجام تجزیه و تحلیل بصری نمودارها، تحلیل روند، ارزیابی ثبات، درصد داده های غیرهمپوش (PND)، درصد دادههای همپوش (POD) و میانگین درصد بهبودی (MPI) استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان دادند که نمره کلی خوشبینی و تمام خرده مقیاسه ای آن در هر پنج آزمودنی از شروع خط پایه تا مرحله مداخله و پیگیری رو به افزایش بوده است. درصد بهبودی به ترتیب در آزمودنی اول 24%، در آزمودنی دوم 31%، در آزمودنی سوم 26%، در آزمودنی چهارم 34%، و در آزمودنی پنجم 31% بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان از برنامه آموزشی تاب آوری تحصیلی به عنوان مداخله مؤثر برای بهبود خوشبینی تحصیلی دانش آموزان استفاده کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)