ناتوانیهای جسمانی در دوران کودکی، تأثیرات منفی روانشناختی بسیار زیادی را بر والدین این کودکان بر جای گذارده و فرایند سازگاری آنها را با محدودیت مواجه میسازد، از اینرو یکی از روشهایی که میتواند بر میزان مشکلات روانشناختی چنین والدینی تأثیر داشته باشد، آموزش مادران با استفاده از تکنیک شناختی و روشهای رفتاری در قالب روش مدیریت تنیدگی میباشد. از اینرو مسأله پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش روشهای مدیریت تنیدگی به مادران کودکان با مشکلات جسمی حرکتی بر بهزیستی روانشناختی این مادران، بوده است. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود.
از اینرو تعداد 24 نفر از مادرانی که فرزندانشان دارای ناتوانیهای جسمی بودند بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگماری شدند. ابزار پژوهش شامل بهزیستی روانشناختی ریف (1980) بود. آموزش مادران در قالب 8 جلسه نود دقیقهای اجرا شد. در پایان دوگروه پرسشنامههای مذکور را بهعنوان پسآزمون تکمیل کردند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر کاربندی آزمایشی بر بهبود بهزیستی روانشناختی (05/0P<) مادران کودکان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه بود. یافتهها نشان میدهند که آموزش روشهای مدیریت تنیدگی بر بهبود شاخص بهزیستی روانشناختی مادران کودکان با ناتوانیهای جسمانی تأثیرگذار بوده و از مشکلات روانشناختی آنها میکاهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/14 | پذیرش: 1398/4/14 | انتشار: 1398/4/14