آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 20، شماره 107 - ( زمستان 1400 (بهمن)، 1400 )
جلد 20 شماره 107 صفحات 1943-1931 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourshahriar H, Baharshanjani S, Dindoost M. (2021). Phenomenological study of the lived experience of mourning spouses during the corona virus pandemic. Journal of Psychological Science. 20(107), 1931-1943. doi:10.52547/JPS.20.107.1931
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1201-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1201-fa.html
پورشهریار حسین، بهارشانجانی ثمین، دین دوست مرضیه. مطالعۀ پدیدارشناختی تجربۀ زیستۀ همسران سوگوار در دورۀ همه‌گیری ویروس کرونا مجله علوم روانشناختی 1400; 20 (107) :1943-1931 10.52547/JPS.20.107.1931
کارشناسی‌ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ، m.dindoost73@yahoo.com
چکیده: (2004 مشاهده)
زمینه: با شیوع ویروس کرونا آسیبهای بسیاری از جمله اضطراب، افسردگی، دوری از خویشاوندان و افزایش حس تنهایی ایجاد می شود. با این حال تاکنون پژوهشی به طور جامع تبیین نکرده است که همسران سوگوار از بیماری کرونا با چه مسائلی روبرو هستند و چه چالشهایی را خواهند داشت.
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی تجارب زیستۀ همسران سوگوار در دورۀ همه‌گیری ویروس کرونا بود.
روش: پژوهش حاضر به روش کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام شد. نمونۀ مورد مطالعه 8 نفر از همسران سوگوار شهر تهران بودند که در بازۀ زمانی فروردین تا شهریور ماه 1399 همسر خود را از دست داده‌اند. روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی به کار گرفته شد. از افراد مصاحبۀ نیمه ساختاریافته به عمل آمد، سپس کلمه به کلمه پیاده‌سازی شده و داده‌ها به روش هفت مرحله‌ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه 4 مضمون اصلی شامل: 1) نگرانی‌ها (نگرانی‌های مربوط به ادامه زندگی، نگرانی‌های مربوط به فرزندان، نگرانی‌های مالی)؛ 2) واکنش‌های شخصی (واکنش‌های عاطفی، واکنش‌های رفتاری)؛ 3) تغییرات روابط اجتماعی (ارتباط با اقوام، ارتباط با همکاران)؛ 4) تغییر دیدگاه (نسبت به دنیا، نسبت به اطرافیان)، شناسایی شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها می‌توان گفت زندگی همسران سوگوار به شدت تحت تأثیر این بیماری و فوت همسر قرار گرفته و لازم است به تناسب شرایط‌شان، برای آنان سیستم‌های حمایتی فراهم شود.
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی تجارب زیستۀ همسران سوگوار در دورۀ همه‌گیری ویروس کرونا بود.
روش: پژوهش حاضر به روش کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام شد. نمونۀ مورد مطالعه 8 نفر از همسران سوگوار شهر تهران بودند که در بازۀ زمانی فروردین تا شهریور ماه 1399 همسر خود را از دست داده‌اند. روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی به کار گرفته شد. از افراد مصاحبۀ نیمه ساختاریافته به عمل آمد، سپس کلمه به کلمه پیاده‌سازی شده و داده‌ها به روش هفت مرحله‌ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه 4 مضمون اصلی شامل: 1) نگرانی‌ها (نگرانی‌های مربوط به ادامه زندگی، نگرانی‌های مربوط به فرزندان، نگرانی‌های مالی)؛ 2) واکنش‌های شخصی (واکنش‌های عاطفی، واکنش‌های رفتاری)؛ 3) تغییرات روابط اجتماعی (ارتباط با اقوام، ارتباط با همکاران)؛ 4) تغییر دیدگاه (نسبت به دنیا، نسبت به اطرافیان)، شناسایی شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها می‌توان گفت زندگی همسران سوگوار به شدت تحت تأثیر این بیماری و فوت همسر قرار گرفته و لازم است به تناسب شرایط‌شان، برای آنان سیستم‌های حمایتی فراهم شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)