پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 133 - ( بهار 1403(فروردین)، 1403 )                   جلد 23 شماره 133 صفحات 16-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shokoohi-Yekta M, SajjadiAnari S, AlavineZhad S. (2024). Effects of child development training program on family problem solving and children’s behavioral problems. Journal of Psychological Science. 23(133), 1-16. doi:10.52547/JPS.23.133.1
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1424-fa.html
شکوهی یکتا محسن، سجادی اناری سید سعید، علوی نژاد سیده ثریا. اثربخشی برنامه آموزشی تحول کودک بر حل مشکلات خانواده و مشکلات رفتاری کودکان مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (133) :16-1 10.52547/JPS.23.133.1

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1424-fa.html


استاد، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، myekta@ut.ac.ir
چکیده:   (953 مشاهده)
 زمینه: خانواده، بستری تعیین‌کننده برای تحول سالم کودک است. آگاهی والدین از شیوه‌های صحیح فرزندپروری و به‌کار بستن آن ها به شکوفایی استعداد وکاهش مشکلات رفتاری کودکان و همچنین کاهش تعارض در روابط خانوادگی منجر خواهد شد. برخی نظریه‌پردازان مشکلات رفتاری را اختلال‌های ناتوان­ کننده، افراطی و نامطلوب در تعامل با والدین تعبیر کرد‌ه‌اند، روش‌های فرزند پروری ضعیف، روابط نامناسب والد-کودک مانند برخورهای خشن انضباطی و ناهماهنگ مرکز توجه آسیب‌شناسی است  که باعث عدم شکوفایی توانمندی­ های کودکان می­ گردد. شواهد پژوهشی نشان می­ دهد اجرای برنامه‌های والدمحور بر سازش ­یافتگی، ایجاد دلبستگی و موفقیت کودکان در مواجهه با چالش‌ها تأثیر داشته است، اما پژوهش ­های اندکی در زمینه اجرای این برنامه‌ها در جامعه مورد مطالعه وجود دارد.
هدف: مداخله آموزشی تحول کودک با این هدف بر روی والدین اجرا شد تا اثربخشی آن بر حل مشکلات خانواده و مشکلات رفتاری کودکان سنجیده شود.
روش: مطالعه حاضر از نوع شبه ­آزمایشی است که در آن از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون استفاده شده است. در این پژوهش والدین کودکان ۷ تا ۱۲ سال در شهر تهران به صورت دردسترس برای شرکت در کارگاه آموزشی تحول کودک اعلام آمادگی نمودند. تمامی ۳۲ نفر والد شاغل با استفاده از پرسشنامه کودک آیبرگ (۱۹۹۰) و مقیاس حل مشکل خانواده (احمدی نوده، ۱۳۸۶) ارزیابی شدند. والدین گروه مداخله در پنج جلسه آموزش برنامه تحول­ کودک (شکوهی‌یکتا، اکبری و محمودی، ۱۳۹۴)  شرکت کردند. برای تحلیل داده‌ها به منظور بررسی نمرات در پیش‌آزمون و پس‌آزمون از آزمون t گروه‌های همبسته استفاده گردید.
یافته ­ها: یافته‌های به‌دست‌آمده نشان می‌دهد میانگین نمره حل­ مشکل خانواده در پیش‌آزمون و پس‌آزمون حاکی از افزایش ۱۱ نمره‌ای در پس‌آزمون است. مقدار t به‌دست آمده برابر ۵۶/۲ است که در سطح 0/05 <P معنادار می‌باشد؛ همچنین میانگین مشکلات رفتاری در پیش‌آزمون و پس‌آزمون حاکی از کاهش 3 نمره‌ای در پس‌آزمون است. مقدار t به‌دست آمده برابر 2/42 است که در سطح 0/05 <P معنادار می‌باشد. لذا این تغییر در هر دو مقیاس از لحاظ آماری معنادار بوده است.
نتیجه‌گیری: برنامه آموزشی تحول کودک، موجب کاهش در نمره مشکلات رفتاری و افزایش در حل مشکلات خانواده شده است. با توجه به تأثیر مثبت این برنامه برکاهش مشکلات رفتاری در کودکان که منجر به بهبود تعارضات و مشکلات خانواده گردیده است، لذا تحقیقات بیشتر برای کاربست این برنامه بر روی نمونه ­های بزرگتر پیشنهاد می­ شود.
متن کامل [PDF 1195 kb]   (590 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/7/3 | پذیرش: 1400/9/6 | انتشار: 1402/12/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)