استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران. ، kazemshariatnia@yahoo.com
چکیده: (607 مشاهده)
زمینه: شادکامی از مؤلفههای اصلی کیفیت زندگی در همهی گروههای سنی بهویژه دانشجویان است. مطالعات نشان داده است که شادکامی با عوامل بزرگ شخصیت بهویژه روان آزردگیگرایی، برونگردی و مسئولیتپذیری همبستگی معنیداری دارد. علاوه بر آن ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی یکی از شروط اساسی برای دستیابی به شادکامی و رضایت از زندگی است. بااینحال نقش این مؤلفهها در جمعیت دانشجویی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش میانجیگری نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و شادکامی دانشجویان بود.
روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی و به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مقاطع کارشناسی و کاشناسیارشد سال تحصیلی 1399-1400 دانشگاههای استان گلستان بودند. از میان این جامعه نمونهای متشکل از 356 نفر دانشجوی دختر و پسر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامههای فرم کوتاه ویژگیهای شخصیتی نئو (NEO-PI) (1996)، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی گاینه (BNGS) (2003) و مقیاس شادکامی آکسفورد (OHI) (2002) استفاده شد. دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری (SEM) و با نرمافزار لیزرل نسخه (8/71) مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد که در همهی شاخصهای برازش، مدل ساختاری شادکامی از برازش مناسب و قابل قبولی برخوردار است. مطابق با نتایج پژوهش روانآزردگی با شادکامی رابطه منفی (0/29-)، برونگردی (0/31)، و ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (0/50) با شادکامی رابطه مثبت و معنیدار داشتند (0/05 >P). در مجموع این متغیرها توانستند 36 درصد از واریانس متغیر شادکامی را پیشبینی و تبیین نمایند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد افرادی که روانآزردگیگرایی پایینتر برونگردی بالاتر را تجربه میکنند شادکامی بیشتری را تجربه میکردند. علاوه بر این ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی با افزایش شادکامی دانشجویان مرتبط بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/1/19 | پذیرش: 1401/10/10 | انتشار: 1401/10/3
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |