دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران (نویسندۀ مسئول). ، shmakvand@yahoo.com
چکیده: (1272 مشاهده)
زمینه: پژوهشهای بسیاری نشان دادهاند که درمانهای روانشناختی میتوانند در پیشگیری از طلاق مؤثر باشند. اما خلاء پژوهشی در حوزهی درمان روانتحلیلگری باهدف تغییر و یا اصلاح ساختار شخصیت زنان رواننژند متقاضی طلاق وجود دارد.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی روانتحلیلگری هورنای براساس سه ریخت شخصیت بر ساختار شخصیت زنان متقاضی طلاق انجام شد.
روش: این مطالعه، یک پژوهش تک آزمودنی از نوع B/ A بوده است. 6 آزمودنی از میان کلیهی زنان متقاضی طلاق مراجعهکننده به برخی از مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1399 بهصورت نمونهگیری هدفمند انتخاب شده، با پاسخگویی به پرسشنامهی هورنای - کولیج (2011)، در سه گروه دو نفره گمارش شدند. مصاحبهی سازمان شخصیت (STIPO-R) کلارکین (2019) در سه مرحله اجرا شد. درمان در 15 جلسه انفرادی 60 دقیقهای، یک جلسه در هفته اجرا شد و یک ماه بعد پیگیری صورت گرفت. دادههای بهدستآمده با استفاده از روش استاندارد ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا با فرمول اصلاح شده برای محاسبه تغییر آماری معنیدار و استفاده از فرمول درصد بهبودی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: درمان روانتحلیلگری هورنای باعث ایجاد تغییر در زیرمقیاسهای هویت (44/16 درصد بهبودی)، روابط موضوعی (33/98 درصد بهبودی)، دفاعهای نابالغ (49/71 درصد بهبودی)، پرخاشگری (44/65 درصد بهبودی)، ارزشهای اخلاقی (48/6 درصد بهبودی) و خودشیفتگی (54/16 درصد بهبودی) شد. شاخص تغییر پایای آنها هم حاکی از معنیدار بودن این تغییرات بود (0/05 >P) و (0/01 >P).
نتیجهگیری: این یافتهها حاکی از تغییرات معنادار در مؤلفههای ساختار شخصیت است، بنابراین رواندرمانگری تحلیلی هورنای با تغییر ساختار شخصیتی زنان متقاضی طلاق میتواند برای روانشناسان و زوج درمانگران در پیشگیری از طلاق مفید باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/2/6 | پذیرش: 1401/10/10 | انتشار: 1401/10/3
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |