استادیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، Somayemili@yahoo.com
چکیده: (1408 مشاهده)
زمینه: ناگویی هیجانی به معنای ناتوانی در پردازش شناختی اطلاعات و نظمجویی هیجانی است که با ناتوانی بالینی در شناسایی احساسات تجربه شده توسط خود یا دیگران مشخص میشود. ناگویی هیجانی همسران یکی از عوامل مؤثر بر ناسازگاری و تعامل زوجین است که بر روی تعامل و سازگاری ایشان تأثیر منفی میگذارد، اما در زمینه پیشبینی این طرحوارهها در جامعه مورد نظر شکاف تحقیقاتی وجود دارد فلذا در این تحقیق بر پیشبینی ناگویی هیجانی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد متأهل پرداخته میشود.
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری پیشبینی ناگویی هیجانی براساس طرحوارههای ناسازگار اولیه با میانجیگری خودافشایی هیجانی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی به شیوه معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش کلیه زنان متأهل مراجعهکننده به کلینیکهای مشاوره و مددکاری شهرستان رباط کریم جهت طلاق توافقی در سال 1398 بود که تعداد 200 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمعآوری اطلاعات از مقیاس فارسی ناگویی هیجانی تورنتو (بشارت، 2007)، مقیاس طرحوارههای ناسازگار اولیه، فرم کوتاه یانگ (2003) و مقیاس خودافشایی هیجانی (اسنل، 2001)، استفاده شدهاست. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای آماری توصیفی و و همچنین معادلات ساختاری استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که خودافشایی هیجانی در رابطه بین ناگویی هیجانی و طرحوارههای سازشنایافته اولیه نقش واسطهای ایفا میکند (0/05 >p) و میان ناگویی هیجانی و طرحوارههای سازشنایافته اولیه با در نظر گرفتن خودافشایی هیجانی به عنوان عامل واسطهای، رابطه غیرمستقیم وجود دارد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی ارتباط مستقیم و معنادار وجود دارد به نحوی که از بین متغیر طرحوارههای ناسازگار اولیه متغیرهای محرومیت هیجانی، نقص/شرم، وابستگی/بیکفایتی، ایثارگری و استحقاق/بزرگمنشی، متغیر ناگویی هیجانی را پیشبینی کرده و از بین متغیرهای پردازش هیجانی، متغیر هیجانات تضعیف و سرکوب شده، ناگویی هیجانی را پیشبینی میکنند و بطور کلی ناگویی هیجانی در زوجین را میتوان براساس متغیرهای مذکور پیشبینی کرد. بنابراین، در برنامههای پیشگیری و درمانی باید به این عوامل توجه شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/6/23 | پذیرش: 1401/8/30 | انتشار: 1402/3/19
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |