آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 117 - ( پاییز 1401(آذر)، 1401 )
جلد 21 شماره 117 صفحات 1832-1815 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kashefizadeh M, Taher M, Hosseinkhanzadeh A, Haj Aboutalebi N. (2022). The effecacy of motivational interview on intentional self-regulation, distress tolerance and psychological flexibility in men with substance abuse disorder undergoing maintenance therapy. Journal of Psychological Science. 21(117), 1815-1832. doi:10.52547/JPS.21.117.1815
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1849-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1849-fa.html
کاشفی زاده مهسا، طاهر محبوبه، حسین خانزاده عباسعلی، حاج ابوطالبی نرگس. اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی در مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد تحت درمان نگهدارنده مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (117) :1832-1815 10.52547/JPS.21.117.1815
استادیار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. ، Mahboobe.taher@yahoo.com
چکیده: (1291 مشاهده)
زمینه: سوءمصرف مواد یکی از مهمترین عوامل ایجادکننده رفتارهای پرخطر بوده و تأثیر آن در ظهور سایر آسیب‌های اجتماعی نمود عینی دارد و بخش قابل‌توجهی از سرمایه‌ها و امور را به خود اختصاص می‌دهد. با این حال روش های درمانی مختلف نتایج چندان موفقی در سازه‌های روانشناختی اعتیاد به همراه نداشته و بازگشت به مصرف مجدد در افراد ترک کرده همچنان شیوع بالایی دارد.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی در مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد تحت درمان نگهدارنده انجام شد.
روش: طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمام مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد افیونی رباط‌کریم در سال 1399-1400 بود که در مراکز درمان سوءمصرف مواد این شهر تحت درمان بودند. از بین آن‌ها نمونه ای به حجم 36 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خودتنظیمی ارادی (فروند و بالتز، 2002)، تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011) استفاده شد. گروه آزمایشی به مدت ده جلسه 50 دقیقه ای تحت گروه‌درمانی ذهن‌آگاهی (کابات زین، 2002) قرار گرفتند. در نهایت داده‌ها به وسیله تحلیل کواریانس چند‌متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که درمان ذهن‌آگاهی بر هر سه متغیر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی در گروه آزمایش تأثیرگذار است (0/0001 p<) و میانگین گروه آزمایش، به صورت معناداری بیشتر از میانگین گروه گواه است (0/0001 p<).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های حاصل می‌توان گفت درمان ذهن آگاهی با کمک به افراد در تمرکز بدون قضاوت روی تجربیات در زمان حال، بر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد مؤثر است؛ بنابراین می‌توان از درمان ذهن‌آگاهی در کنار سایر رویکردهای درمانی موجود به عنوان گزینه مناسبی برای افراد دارای سوءمصرف مواد بهره برد.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی در مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد تحت درمان نگهدارنده انجام شد.
روش: طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمام مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد افیونی رباط‌کریم در سال 1399-1400 بود که در مراکز درمان سوءمصرف مواد این شهر تحت درمان بودند. از بین آن‌ها نمونه ای به حجم 36 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خودتنظیمی ارادی (فروند و بالتز، 2002)، تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011) استفاده شد. گروه آزمایشی به مدت ده جلسه 50 دقیقه ای تحت گروه‌درمانی ذهن‌آگاهی (کابات زین، 2002) قرار گرفتند. در نهایت داده‌ها به وسیله تحلیل کواریانس چند‌متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که درمان ذهن‌آگاهی بر هر سه متغیر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی در گروه آزمایش تأثیرگذار است (0/0001 p<) و میانگین گروه آزمایش، به صورت معناداری بیشتر از میانگین گروه گواه است (0/0001 p<).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های حاصل می‌توان گفت درمان ذهن آگاهی با کمک به افراد در تمرکز بدون قضاوت روی تجربیات در زمان حال، بر خودنظم‌جویی ارادی، تحمل پریشانی و انعطاف‌پذیری روانشناختی مردان دارای اختلال سوءمصرف مواد مؤثر است؛ بنابراین می‌توان از درمان ذهن‌آگاهی در کنار سایر رویکردهای درمانی موجود به عنوان گزینه مناسبی برای افراد دارای سوءمصرف مواد بهره برد.
واژه‌های کلیدی: اختلال سوء مصرف مواد، انعطاف‌پذیری روانشناختی، درمان نگهدارنده، تحمل پریشانی، خودنظم‌جویی ارادی، ذهن آگاهی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)