دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، azar.khazai@yahoo.com
چکیده: (1833 مشاهده)
زمینه: در شیوههای سنتی تدریس دانشآموزان فرصتی برای درگیرشدن در فعالیتهای حل مسئله و مدیریت دانش خود ندارند. لذا تغییر رویکرد آموزش از شیوه حضوری در جهت استفاده از امکانات و منابع برخط اهمیت زیادی پیدا کرده است که منجر به شکلگیری روشهای نوین میشود. یکی از این روشها یادگیری معکوس است که میتواند در جهت رشد مهارتهای اساسی کمک نماید.
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر الگوی یادگیری معکوس بر فراشناخت و حل مسئله دانشآموزان است.
روش: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشآموزان ابتدایی شهرستان الشتر بودند. از میان آنها تعداد 60 دانشآموز به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه فراشناختی هارولدانیل و عابدی (1996) و آزمون حلمسئله (محقق ساخته) بود. گروه کنترل به شیوه مرسوم اما برای گروه آزمایش یک بسته آموزشی مبتنی بر الگوی یادگیری معکوس تهیه که در آن فعالیتهای معلم و دانشآموز در سه مرحله قبل و حین و بعد از کلاس طراحیشده بود. دادهها با تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری تحلیل شد.
یافتهها: با توجه به نتایج بهدست آمده تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در متغیر مهارتهای فراشناختی و حلمسئله معنیدار بود (0/005 p<). یعنی میانگین گروه آزمایش در هر دو متغیر بیشتر از گروه کنترل بوده است.
نتیجهگیری: بر اساس یافتهها میتوان گفت کلاس معکوس به مدیریت بهتر زمان تدریس، پرورش فراشناخت و حل مسئله دانشآموزان کمک کرده است. معلم نیز فرصت بیشتری دارد تا بر مسائل و مطالب مهم تمرکز کند و یادگیری مؤثر و عمیقتری را شاهد باشد.
شمارهی مقاله: 2
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/8/19 | پذیرش: 1401/10/27 | انتشار: 1401/12/2
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |