دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، spournaghash@yahoo.com
چکیده: (499 مشاهده)
زمینه: پژوهشها نشان داده است بیش از 25% از بیماران مبتلا به سرطان سطوح متوسط تا شدیدی از پریشانی برخاسته از آگاهی به موضوعات وجودی را تجربه میکنند. تجارب وجودی در بزرگسالانی که سرطان پیشرفتهای دارند وضعیتی پویا است که مقدم بر رویارویی با مرگ رخ میدهد. سؤالی که تحقیقات گذشته کمتر به آن پرداخته اند و این پژوهش قصد پرداختن به آن را دارد این است که آیا اضطرابهای وجودی در همهی این بیماران به نحو یکسانی تجربه میشود و از الگوی یکسانی پیروی میکند.
هدف: این مطالعه با هدف شناسایی تجربه زیسته بیماران مبتلا به سرطان از اضطراب وجودی و نحوه مقابله با آن ها انجام گرفته است.
روش: مطالعه حاضر با رویکردی کیفی و با روش پدیدارشناسانه تجربی و تفسیری و در حوزهی انسان شناسی شناختی انجام شد. جامعهی آماری شامل کلیه بیماران سرطانی شهر شیراز بودند. از این جامعه بر اساس نمونهگیری هدفمند، دوازده بیمار مبتلا به سرطان که از نظر شدت بیماری همگون بوده و با توجه به عدم پاسخ دهی به درمان صرفاً تحت مراقبتهای تسکینی بودند، انتخاب شدند و به منظور درک چشم اندازهای آن ها نسبت به تجربههای زیستهی وجودی با آن ها مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. از متن مصاحبههای صورت گرفته با روشهای استقرایی و قیاسی کیفی کدهای موضوعی استخراج و با استفاده از روش تحلیل محتوا تفسیر شدند.
یافته ها: تحلیل مصاحبهها به استخراج 9 کد در مورد اضطرابهای وجودی منجر شد که پنج مورد از آن ها (مرگ، تنهایی، مسئولیت، معنای زندگی، عدم قطعیت) در سایر مطالعات صورت گرفته نیز استخراج شدند اما در مطالعهی حاضر کدهای دیگری (معنویت، عشق، سرطان، هیجانها و احساسات) استخراج شدند. همینطور یک الگوی سهگانه در مواجهه با این اضطراب ها، پذیرش و تسلیم، تعارض و دوسوگرایی و عدم پذیرش کامل در بین بیماران شناسایی شد.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش لزوم بکارگیری مداخلات معنامحور توسط متخصصان سلامت و بالینی و همینطور آموزش و آماده سازی پزشکان را برای توجه به اضطرابهای وجودی بیماران، به ویژه آنهایی که در مرحلهی نهایی زندگی هستند یادآوری میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/10/18 | پذیرش: 1401/12/20 | انتشار: 1402/7/10
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |